Niedoszła stolica kultury wita turystów kloacznym smrodem

Mieszkam na Podgórzu, pracuję na starówce i niemal codziennie przechodzę pieszo przez most drogowy - mówi pan Piotr z ul. Poznańskiej. - Wstrzymuję oddech na całkowicie już chyba przeżartych uryną schodach i z zażenowaniem patrzę na turystów, którzy wysiadają na parkingu pod mostem i wchodzą tędy w drodze na starówkę. Wstydzę się, że moje miasto w taki sposób wita i żegna turystów z Polski i zagranicy! Ostatni widok, jaki zapamiętają z Torunia jest żenujący.
[break]
O toruńskiej promenadzie reprezentacyjnej, która niewiele różni się od publicznego szaletu, turyści z pewnością doskonale zdają sobie sprawę. Schody cuchną już przecież od dziesięcioleci, w dekadach można też mierzyć czas, odkąd ich dawna, chwalona przed wojną elegancja, zniknęła pod warstwą brudu. Tymi latami obecnego stanu wejścia na most tłumaczyć naturalnie nie można.
- Schody wyczyścimy - obiecuje Agnieszka Kobus-Pęńsko, rzeczniczka Miejskiego Zarządu Dróg w Toruniu, który odpowiada za utrzymanie przeprawy.

Samo czyszczenie problemu nie rozwiąże, bo przecież drogowcy sprzątają ten nieformalny wychodek regularnie, a efektu ich wysiłków nie widać i nie czuć. W mieście, w którym mostom poświęca się tyle uwagi, kamienne schody mogą chyba liczyć na więcej zaangażowania.
Solidniejsze porządki, lepsze oświetlenie i monitoring? Jeśli nie teraz, to na pewno będzie trzeba pomyśleć o tym przy okazji szykowanego remontu mostowego weterana. Nad schodami oraz ich otoczeniem warto się pochylić ze szczególną uwagą nie tylko ze względu na komfort miejscowych i odwiedzających miasto przechodniów. Wejście na most jest jedynym jego fragmentem, który przetrwał wojnę. Przy tych schodach właśnie w listopadzie 1934 roku odbyły się uroczystości związane z otwarciem ukończonej przeprawy. Tu również, jak informowała wtedy prasa, pojawić się miały tablice pamiątkowe dotyczące jego budowy, w tym dowód pamięci dziesięciu osób, które zginęły podczas rozbiórki mostu w Opaleniu, oraz budowy z jego elementów przeprawy w Toruniu. Dziś miasto czci ich potłuczonymi butelkami po piwie oraz wonią wysoko stężonej uryny. Wstyd, bardzo wstyd!