Tusze, dusze i katusze

ostatni weekend szeroka publiczność oglądała tłumnie nową halę przy Bema. Ochy były i achy, dreszcz zachwytu i dreszcze tych, którzy skarżyli się, że wszystko ładnie, tylko klimatyzacja chłodzi za mocno. Przy okazji wróciła dyskusja o sam sens tej drogiej w końcu inwestycji. Opinie padały już różne. Sensowne, ciut mniej sensowe i zupełnie bzdurne - jak pytanie jednej z bydgoskich gazet, czy Toruń takiej hali naprawdę potrzebuje? A jeśli jej nie potrzebuje, to co? Zapakować i odesłać wykonawcy? Czy Włocławek potrzebuje Hali Mistrzów, Bydgoszcz - Łuczniczki, Gdańsk - Ergo Areny, Kraków, Zielona Góra i Częstochowa swych nowych hal? A dla jakich to potrzeb własny obiekt budują Gliwice, a Szczecin właśnie dziś oficjalnie otwiera swą nową halę? Duże, nowoczesne, wielofunkcyjne hale tego typu to dziś standard w miastach, które chcą być czymś więcej niż tylko sypialnią i miejscem pracy. Pytanie, czy miasto potrzebuje takich obiektów, ma dokładnie tyle sensu, co pytanie, czy miasto potrzebuje przyzwoitych basenów, lepszych dróg, dobrze utrzymanych terenów rekreacyjnych, bezpiecznych ścieżek rowerowych i całej masy innego wyposażenia współczesnych miast. A jeśli hal jest wiele, to warto mieć dobry obiekt, by móc zawalczyć o najciekawsze imprezy - bo tu też jest konkurencja.
Pytać można, tylko że tak sformułowane pytanie świadczy jedynie o małomiasteczkowych horyzontach pytającego.
Pytać za to trzeba, dociekliwie i konsekwentnie, czy zarządzająca obiektem miejska spółka Toruńska Infrastruktura Sportowa poradzi sobie ze stworzeniem sensownego programu użytkowego, czy okaże się sprawna w ściąganiu imprez zapełniających widownię, czy będzie potrafiła znaleźć sponsora tytularnego i wynegocjować korzystne warunki umowy.

Upały trzymają. Pod Unisławiem policja zatrzymała zawodnika, który kilkunastu pracowników sezonowych wiózł mercedesem sprinterem zabudowanego chłodnią. Mandat się należy, bo chłodnią wozić można tusze, a nie żywe dusze, ale jeśli agregat działał i chłodnia chłodziła, to należy się uznanie tego za okoliczność łagodzącą. Przy tych temperaturach jazda w chłodni może mieć pewien urok.

Wyjazd tygodnia? Niewątpliwie wyjazdowe posiedzenie toruńskiego Sądu Rejonowego, który osobiście pofatygował się do szpitala przy Batorego, by tam odbyć posiedzenie i zadecydować o areszcie tymczasowym dla jednego z pacjentów. Chodzi o mężczyznę, który w minioną niedzielę, po pijanemu spowodował wypadek w Ostaszewie. Kosztowało to życie młodego, 29-letniego człowieka. A więc można!
Skoro delikwent nie może się pofatygować do sądu, do sąd fatyguje się do delikwenta. Nie byłoby w tym nic wielkiego, gdyby nie to, że przyzwyczailiśmy się sądowej niemocy czy spraw ciągnących się przez lata całe. I do takich oto doniesień: w bydgoskim sądzie - choć takie kwiatki zdarzają się w całym kraju - trwa proces dresiarzy oskarżonych o zakatowanie Bogu ducha winnego człowieka.
Kilka dni temu miała się odbyć kolejna rozprawa, byli sędziowie, policyjny konwój dostarczył na salę podsądnych, jak się należy, z kajdankami na rączkach
i nóżkach. I wszystko niepotrzebnie. Jeden świadek się nie stawił, drugi też - bo siedzi w areszcie. Czy ktoś może wytłumaczyć, dlaczegóż to gościa, który jest pod kluczem, nie można przewieźć na rozprawę, przesłuchać i odwieźć, by sprawa choć trochę poszła do przodu?

Na toruńskim lotnisku trwają mistrzostwa świata w akrobacji szybowcowej. Bardzo się z tego powodu cieszę. A cieszę się tym bardziej że jako obywatel sąsiadującego z lotniskiem Chełmińskiego Przedmieścia dobrze pamiętam, jak bodaj trzy lata temu trenowali kadrowicze od lotów precyzyjnych na samolotach. Tych katuszy dla uszu, powodowanych wyjącymi silnikami samolotów, które nad naszymi głowami pikowały, nurkowały, kręciły beczki - tak łatwo się nie zapomni. Szybowiec - to jest to.