Program żołądków dzieciom nie zapełni

Gminy uzyskują z budżetu państwa dotację celową, potem przyznają pomoc w formie bezpłatnych posiłków.

Posiłki przysługują rodzinom, które spełniają kryteria dochodowe. W 2014 roku wynosi ono 150 proc. progu uprawniającego do pomocy społecznej. Są to kwoty - 813 zł dla osoby samotnej i 684 zł na członka rodziny. Wydawałoby się, że nie jest to aż tak mało. Dwóch ministrów spróbowało nawet przeżyć za to.

Nie udało się. Ustawa wprowadzająca zmiany przewiduje możliwość przyznania pomocy żywieniowej mimo niespełnienia kryterium „jeśli dziecko wyraża chęć zjedzenia posiłku”, ale nie jest to stosowane w praktyce. Ciekawe, dlaczego tak się dzieje? Co to znaczy, że dziecko ma wyrazić „chęć”. Żenujące sformułowanie.

A co z tymi, które za nic w świecie tego nie okażą? Nikt nie pomyślał o dzieciach, które wstydzą się swojej biedy i nie wyciągną ręki po pomoc. Podobnie jak ich rodzice. Mimo wszystko takich ludzi wciąż nie brakuje. Tym samym głodnych dzieci chodzących do szkoły nadal jest za dużo. Pomoc społeczna ma przepisy i związane ręce.

Dochodzimy do tego, że mimo upływu czasu, bo to już grubo ponad 20 lat, nasza akcja „Dzieciom-smacznego” jest wciąż aktualna i potrzebna. Cały czas wypełniamy lukę w systemie opieki państwa nad najmłodszymi. Bo czemu winne są dzieci, że urodziły się w takiej, a nie innej rodzinie? A dla ucznia nie ma nic gorszego niż pusty żołądek.