Dwa światy na Olsztyńskiej

O popełnienie tej zbrodni oskarżono 23-latka mieszkającego po sąsiedzku. I w tle tej zbrodni również był alkohol.
Kiedy oddawano klucze do mieszkań na tym osiedlu, były flesze fotoreporterów, przemówienia i nawet łzy radości tych, którzy mieli tu zamieszkać. W godnych warunkach i za niewielki czynsz.
Osiedle zlokalizowano w środku dzielnicy nowych bloków, zbudowanych przez deweloperów i spółdzielnie mieszkaniowe. Takie umiejscowienie i pachnące świeżością budynki z polakierowanymi w mieszkaniach parkietami, kuchenkami, białym montażem i kafelkami w łazienkach miały spowodować, że lokatorzy socjalnego osiedla zaczną nowe, lepsze życie. Również dzięki świetlicy i animatorom, mającym organizować czas wolny młodzieży i pomagać w rozwiązywaniu życiowych problemów.

W styczniu po zabójstwie 45-latka byłem na osiedlu przy Olsztyńskiej. Większość klatek schodowych i elewacji budynków była wówczas zdewastowana. „Zdobiły” je wulgarne napisy i obrazki. Domy nie miały drzwi wejściowych i domofonów. A sporo sąsiadujących z socjalnym osiedlem bloków już dawno ogrodzono, Za płotami są parkingi samochodowe, trawniki, place zabaw.
To trochę dwa różne światy. A przecież nie tak miało być.