Trochę pokuty nie zaszkodzi

Miło jest przynajmniej podeklarować sobie złych uczynków odpokutowanie, z realizacją zwykle bywa gorzej. Bohater filmu „Gunman: Odkupienie” wynagradza światu swoją mroczną przeszłość niesłychanie chwalebnie. Tak, że już bardziej nie można - niesie bowiem pomoc biednym i spragnionym Afrykanom. Ale kiedy dostaje od losu prywatnego kopniaka, to motywacje do pokutowania mu jeszcze rosną.

”Gunman” to dziwne kino. Europejski film zrealizowano w poetyce hollywoodzkiego filmu akcji, gwiazdą jest zaś tu aktor co prawda amerykański, ale uważany za ikonę niezależności i zaangażowania, czyli Sean Penn... I niby mamy tu społeczny wkład, ale to udawanka jakich mało. Bo sygnał, że wielkie koncerny w Afryce poczynają sobie brzydko, to nic nowego. Może nieco ciekawszy jest wątek organizacji pozarządowych, które robią tu za przykrywkę niecnych macherów, a nie za zbawienie czarnego lądu.

No i tyle. Reszta to bieganina, łomotanina i granie na mocnych akordach, bo jak przyjaźń i miłość, to po grób, a jak zdrada, to wielka. W tym wszystkim kręcą się aktorzy z górnej półki, bo obok Seana Penna oglądamy też Javiera Bardema - ale akurat w kinie akcji pobłyszczeć mogą tak sobie. Temu, kto ich tu zagonił, też przydałoby się trochę pokuty.

A gra Penn byłego killera. Niegdyś w Kongu pracował niby w ochronie, tak naprawdę szykował zamach na ministra. Po zamachu musiał się ewakuować i porzucić ukochaną. Teraz odpracowuje swoje winy kopiąc studnie. Ktoś jednak próbuje go zabić - to dawni zleceniodawcy czyszczą swoją historię.

Penn to już pan zdrowo po pięćdziesiątce, myślałem więc, że lepiej wygrany zostanie motyw starości dawnego macho. Ale nie, wszystko zaczyna robić momentami wrażenie groteski. Choć i tak wolę brzydką, zwyczajną buźkę Penna, od hollywoodzkich pięknisiów, którzy postanowili odmłodzić się kinem akcji.cp