Zakochałem się w górach i śniegu

Urodził się Pan w Niemczech, mieszkał we Włoszech i Anglii, obecnie Pana domem jest Toruń. Czy czuje się Pan obywatelem świata?
Tak, zdecydowanie. Nie zamykam się nigdy w jednym miejscu. Nigdy nie czułem się związany z żadnym miejscem tak silnie, że nie potrafiłem się od niego uwolnić, nawet od Palermo, gdzie mieszkałem przez większość życia. Mam otwarty umysł na różne możliwości.
Czy tęskni Pan za rodzinną Sycylią?
Oczywiście. Tęsknię zwłaszcza za sycylijskim morzem. Dawniej codziennie oglądałem je z okna domu i brakuje mi tego bardzo. Ale dużo bardziej tęsknię za miejscami, których jeszcze nie widziałem, ludzi, których jeszcze nie poznałem. Ciągle pragnę nowych doświadczeń.
Sycylia to miejsce, gdzie natura jest równie piękna, co niebezpieczna - zdarzają się tam wybuchy wulkanów i trzęsienia ziemi. Jak ludzie sobie z tym radzą?
Mieszkańcy Sycylii nie czują strachu przed naturą, są z tym pogodzeni. Za bardzo kochają swoją ziemię i nie potrafiliby z niej uciec. Tam są ich rodziny, ich historia i korzenie. Szczerze powiem, że kiedy byłem mały, nie marzyłem o wyjeździe. Jako młody człowiek wprawdzie dużo podróżowałem - zwiedziłem Paryż, Londyn - ale nie myślałem, że opuszczę Sycylię na stałe.
Czy jest Pan osobą, którą trudno zatrzymać w jednym miejscu przez dłuższy czas?
Inną sprawą jest podróżowanie, a inną zmiana miejsca zamieszkania. W ostatnich latach praktycznie co pół roku mieszkałem gdzieś indziej. Ale wtedy nie byłem jeszcze żonaty - a to wszystko zmienia (śmiech). Wciąż w moim sercu rosną marzenia o podróżach. Droga życia, którą wybrałem, czyli bycie muzykiem, wybitnie sprzyja zwiedzaniu świata.
Gdyby mógł Pan wybrać dowolne miejsce na świecie, gdzie chciałby Pan zagrać koncert - gdzie by to było?
Na Antarktydzie, śpiewając dla pingwinów (śmiech). A serio - w największych miastach Europy. Chciałbym pojechać ze swoją muzyką do takich krajów, jak Anglia, Francja, Niemcy, Holandia. Bardzo chciałbym też zobaczyć USA. To kraj, w którym mieszkał mój dziadek. Marzę, by dotrzeć do miejsc, gdzie rodził się blues, gospel. Zobaczyć historyczne puby, gdzie wielcy bluesmani, jak Ray Charles tworzyli historię muzyki - wspaniale byłoby zaśpiewać w takich miejscach.
Czy podczas swoich podróży natrafił Pan na miejsca, które zainspirowały Pana do tworzenia muzyki?
Jak już zauważyłeś, kocham wielkie miasta. Kiedy mieszkałem w Mediolanie, poznałem ludzi żyjących na strychach wielkich budynków, w mieszkaniach, które nie były jeszcze wykończone. Lepiej by im było w namiocie. Byli to piosenkarze, poeci - niczym francuska bohema. Dla nich Mediolan był inspiracją - dla mnie również. Ale znajdowałem inspirację też w mniejszych miejscowościach, takich jak Brescia we Włoszech, która jest wielkości Torunia - spędziłem tam piękne chwile. Bardziej inspirują mnie jednak momenty, niż miejsca.
Muzyka z którego z odwiedzonych miejsc najbardziej się Panu podobała?
Polska muzyka jest bardzo ciekawa, bardzo melodyjna i odnoszę wrażenie, że stopniowo to we mnie wnika. Bardzo chętnie poznaję polską muzykę, no, może z wyjątkiem disco polo - to zdecydowanie nie moja wrażliwość (śmiech).
A co najbardziej zachwyciło Pana podczas podróży po Polsce?
W Polsce najbardziej podoba mi się Toruń. Zachwyciły mnie także polskie góry i cała ich atmosfera - cudowne drewniane domy. I całe zaspy śniegu, którego nie ma na Sycylii - niesamowite! Wymarzone miejsce na wakacje.