A w Grudziądzu umieją

Po publikacji listu „Trasa potężnego ryzyka” prezentujemy kolejny głos w dyskusji o budowie północnej trasy średnicowej w Toruniu.

Nawiązując do listu czytelnika „Nowości” „Trasa potężnego ryzyka” opublikowanego 7 września, dorzucę kilka zdań na temat ,dlaczego północna trasa średnicowa w obecnym kształcie nie powinna w Toruniu powstać.

<!** reklama>W latach 30. XX w. tam gdzie inż. Tłoczek zakładał powstanie północnej trasy średnicowej były pola i koniec miasta, po drogach hulały furmanki, a samochód był rzadkością. W latach 60. XX w., gdy do planów powrócono, nie było żadnych osiedli mieszkaniowych, tereny te to nadal były peryferie miasta, a na drogach było już więcej samochodów niż furmanek. Obecnie tereny te zabudowane są budynkami mieszkalnymi, powstały osiedla mieszkaniowe, a samochód jest na porządku dziennym - za to zobaczyć furmankę na drodze to niezwykły rarytas. Dla obecnych władz miasta ważniejsze są samochody niż my, mieszkańcy zamieszkujący te osiedla.

Podczas trzech spotkań informacyjnych, które miały miejsce wiosną 2010 roku, przez władze miasta szumnie nazywane konsultacjami, a nic z konsultacjami wspólnego nie miały, magistraccy urzędnicy przekonywali mieszkańców, że będzie to tylko droga lokalna. Połączy osiedla mieszkaniowe. Nie dodali, że będzie to droga tranzytowa, zbierająca ruch „z” i „na” most. Przez most – a następnie trasę średnicową – będzie przebiegała droga krajowa nr 91 (stara DK1), zanim zrealizowany zostanie II i III etap budowy Trasy Wschodniej (pod warunkiem, że oba te odcinki mostowej trasy w ogóle kiedykolwiek powstaną). Na razie to bardzo odległa przyszłość, kilka kresek nam mapie i nic więcej – żadnych szczegółów dotyczących przebiegu drogi czy finansowania jej budowy. DK91 ma więc przebiegać odcinkiem trasy średnicowej (od mostu w osi ul. Wschodniej do ul. Grudziądzkiej), jeżeli w ogóle uda się zgromadzić pieniądze na budowę średnicówki. Obawiam się również, że po wybudowaniu tego odcinka trasy średnicowej władze miasta stwierdzą, że pozostałe fragmenty Trasy Wschodniej nie będą potrzebne i trasa średnicowa może pełnić funkcje tranzytowe nie tylko dla DK80, ale również dla DK91.

Budowa średnicówki już dzieli mieszkańców Torunia. Podział ten podzieli jednak również nasze piękno miasto szpalerem koszmarnych ekranów akustycznych o wysokości 4-6 metrów. W ten sposób osiedla mieszkaniowe staną się gettami. Czy naprawdę potrzebny jest nam taki mur berliński na naszych osiedlach? Czy widok z okna na ścianę ekranów akustycznych ma zachęcić innych do zamieszkania i płacenia podatków w Toruniu? Czy tak ma wyglądać nowoczesne miasto przyjazne ludziom?

Budowa trasy średnicowej nie rozpoczęła się już w 2011 roku mimo tego, że MZD zdobyło rygor natychmiastowej wykonalności zarówno dla decyzji środowiskowej, jak i dla pozwolenie na budowę. Winą za opóźnienia obarczano mieszkańców, chociaż można było legalnie budowę rozpocząć. Zamiast merytorycznej rozmowy urzędnicy oskarżyli mieszkańców o torpedowanie przedsięwzięcia. Czy na tym polega dialog, wspólna praca na rzecz miasta i poszukiwanie konsensusu? Magistrat odgrodził się od nas murem i mur ten zamierza postawić nam pod oknami niczym linię demarkacyjną, wyznaczającą prawo do godnego życia w mieście, które swoją pracą budujemy.

Moim zdaniem, trasa średnicowa powinna przebiegać śladem ulicy Polnej, w pobliżu osiedla JAR. Pewnie i tam istnieją obszary problemowe, czemu jednak nie dyskutujemy o wariantach najkorzystniejszych dla mieszkańców i kierowców? Przecież most pierwotnie też miał stanąć w innym miejscu, wyznaczonym przez plany rozwoju przestrzennego jeszcze 40 lat temu wyznaczono. W 2005 roku urzędnicy bez konsultacji stwierdzili, że jednak powinien stanąć w innym miejscu. Dokonując zmiany lokalizacji mostu stwierdzono, że lokalizacja w centrum jest archaiczna. A przecież na tych samych archaicznych planach znajdowała się trasa średnicowa. Czy jej przebieg nie jest równie archaiczny, co koncepcja mostu w centrum? Przesunięcie mostu dalej na wschód prezydent Zaleski argumentował powstaniem wschodnich osiedli mieszkaniowych, takich jak Rubinkowo i Skarpa. Dlaczego dziś, budując drogi na osiedlu JAR nie mówi o zmianie lokalizacji trasy średnicowej i aktywizacji nowych terenów na północy miasta?

Na pytania o możliwość wybudowania trasy średnicowej w wykopie lub też tunelu akustycznym „fachowcy” z MZD odpowiadają: NIE DA SIĘ. A dlaczego nie da się? Może dlatego, że w MZD nie ma specjalistów, którzy to potrafią?

W Grudziądzu wybudowano już dwa z czterech etapów trasy średnicowej – wraz z węzłami dwupoziomowymi – mimo że jest to miasto o połowę mniejsze od Torunia. Trasa średnicowa w Grudziądzu nie przebiega przez sam środek osiedli mieszkaniowych, jak ma być w Toruniu, nie postawiono tam szkaradnych ekranów akustycznych na wysokość 4-6 metrów. W Grudziądzu umieją – w Toruniu nie. Przecież zamiast budować 4-6 pasmową drogę tranzytową wystarczyłoby pobudować drogę dwupasmową w obu kierunkach wraz ze ścieżkami rowerowymi i wybudować węzły zapewniające ruch bezkolizyjny.

Dlaczego dziś budujemy tylko kawałek 4-6 pasmowej drogi równoległej do ul. Żwirki i Wigury, równoległej do ulicy Długiej, równoległej do Podgórnej? Tylko po to, żeby w blasku fleszy przeciąć wstęgę? Może jednak lepiej wydać pieniądze na dokończenie trasy W-Z do ronda na placu Pokoju Toruńskiego, a dopiero potem rozpoczynać budowę nowej trasy.

Jest jeszcze czas, aby wycofać się tych pomysłów, wybrać inne, korzystniejsze rozwiązania, nie antagonizować mieszkańców tylko wsłuchać się w ich potrzeby i oczekiwania.

Czytelnik (dane do wiadomości redakcji)