Bez pracy i poświęcenia nie ma szans na medale

[break]
Cheerleaderki kojarzą się z amerykańskim filmami, na których najpiękniejsze dziewczyny ze szkoły średniej dopingują swoich chłopaków w przerwach meczu. W Polsce jeszcze kilka lat temu na próżno można było ich szukać...
Mam nadzieję, że ta dyscyplina jeszcze bardziej rozwinie się w ciągu najbliższych lat, ponieważ w ostatniej dekadzie zapotrzebowanie na taniec w Polsce jest ogromne. Stał się popularny, dzięki promocji w telewizji. Sama tańczę od siódmego roku życia, więc od wielu lat jestem z tym tematem na bieżąco. Dziś w każdym mieście jest szkoła, która uczy hip-hopu i baletu.
A cheerleadering?
Wciąż jest mało popularny. W Toruniu jest tylko kilka klubów i drużyn, które stawiają na ten styl. Ten stereotypowy obrazek, o którym Pan wspominał, dotyczący pięknych dziewczyn, krótkich spódniczek i pomponów, tylko na pierwszy rzut oka może wydawać się taki prosty. Cheerleadering wymaga ogromnego poświęcenie i pracy. Trening podzielony jest w zasadzie na dwie części: akrobatyczną oraz taneczną. Osobiście staram się kłaść większy nacisk na taniec, ale poszczególne polskie federacje taneczne - nad czym ubolewam - promują bardziej akrobatyczną stronę tego stylu.
Prowadzona przez Panią grupa doszła do półfinałów w kategorii freestyle pom oraz zdobyła złoty medal w kategorii cheer hip-hop. Co zapewniło toruńskiej ekipie zwycięstwo?
Choć dziewczyny (w skład grupy wchodzą: Anna Stokłosa, Ania Skiba, Luiza Cichosz, Paulina Graczkowska, Agnieszka Jabłońska, Monika Grabiasz, Nikola Goerne, Wiktoria Zaleśkiewicz, Marika Worach, Natalia Zamojska, Weronika Dąbrowska, Emilia Gerc, Anna Durmowicz, Dominika Lewandowska, Natalia Trzymkowska - przyp. red.) zdecydowanie preferują muzykę dance i ogólnie mówiąc muzykę radiową, postanowiłam przekazać im moją taneczną miłość do hip-hopu. Zaplanowałam wszystkie choreografie. Pewnie Pana zaskoczę mówiąc, że najmłodsza z dziewczyn ma 14, a najstarsza 32 lata. Zupełnie tego nie widać i nie rzutuje to w żaden sposób na naszą pracę.
Skąd pochodzą?
Kilka z nich jest spod Torunia. Jedna dojeżdża na wszystkie treningi aż spod Włocławka. Pracujemy razem już dwa lata, a wciąż zaskakują mnie, ile swojego życia potrafią przeznaczyć na treningi.
22 kwietnia organizuje Pani kolejny casting. Kogo szukacie?
Przy okazji takiego naboru regularnie pojawia się u nas najwięcej nastolatek. Nie ukrywam, że kiedy poznają obowiązujący w moim studiu system trenowania, wpadają często w konsternację. Mówię tutaj o uczestniczkach grup, które trenują pod kątem udziału w turniejach. Jeśli ktoś myśli o medalach, to trzeba zdecydować się na spore poświęcenie. Ja też tylko dzięki takiemu podejściu sięgnęłam z grupą FIX nie tylko po mistrzostwo Polski, ale także Europy i świata. Do dziś mam w domu te medale i wycinki z gazet, które opisywały nasze osiągnięcia. Jeśli ktoś chce tańczyć, to jestem w stanie pokazać mu, że sukces jest możliwy. Treningi grup turniejowych różnią się od grup otwartych, w których spotykamy się na zajęciach 1-2 razy w tygodniu, aby jedynie poruszać nieco swoim ciałem. Ucieszyłabym się, gdyby na casting zgłosiło się do nas więcej dzieci. Każdym, kto przyjdzie, znajdzie na pewno grupę, która będzie odpowiadała jego oczekiwaniom.
Gdzie można obejrzeć popisy Cheerleaders Toruń?
Obecnie pojawiamy się na imprezach Wydziału Sportu i Turystyki Urzędu Miasta Torunia. Nawiązaliśmy też współpracę z drużyną Angels Toruń. Nasze umiejętności zaprezentujemy już 30 kwietnia w ramach tegorocznego Święta Tańca.