Bielizna i pytania podstawowe

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/warta_ryszard.jpg" >Dwa obrazki z dziejów najnowszych dziennikarstwa. Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł, że Doda i jej była menedżerka, a obecnie gwiazda teleturniejów Maja Sablewska nie muszą przepraszać wydawcy „Super Expressu” za sugestie, że gazeta zmanipulowała zdjęcie sugerujące, iż wzmiankowana Doda pojawiła się na jednej z branżowych imprez bez majtek. Sprawa była przedmiotem kilku postępowań sądowych, bo wcześniej to Doda pozwała gazetę.

<!** reklama>Piosenkarka twierdziła, że majtki miała, a zdjęcie i tekst w „SE”, który informował, że było inaczej, kłamały. Wysoki sąd mógł nawet obejrzeć inne zdjęcia z tej imprezy, na których widać wyraźnie, że Doda majtki ma. „Super Express” przegrał, i to w dwóch instancjach, ale próbował się odkuć pozwem przeciwko Dodzie i jej menedżerce o „niezgodne z prawdą oskarżenie o przerobienie za pomocą fotomontażu jej wizerunku”. Ze skutkiem jak wyżej. Miała Doda majtki czy nie miała, oto jest pytanie. Na całym świecie bulwarówki w typie „SE” rozpisują się o takich właśnie sprawach, roztrząsają dylematy o takim właśnie ciężarze gatunkowym i to je zajmuje.

Obrazek numer dwa jest z zupełnie innej bajki. Tu już nie ma uśmieszków, żarcików i fochów. Są pot, łzy i krew. W środę 20 kwietnia w obleganej przez oddziały Kaddafiego Misracie zginęło dwóch dziennikarzy: fotoreporter i dokumentalista Tim Hetherington i fotoreporter Chris Hondros. Zabił ich wybuch pocisku z granatnika, dwóch innych żurnalistów zostało ciężko rannych. Obaj należeli do elity swego fachu. Brytyjczyk Hetherington: czterokrotny laureat World Press Photo, prestiżowe nagrody zdobywały także jego filmy dokumentalne. Hondros , Amerykanin grecko-niemieckiego pochodzenia, także wielokrotnie był honorowany za swe fotoreporterskie dokonania. Łączyły ich: rocznik 1970, to, że w Libii pracowali razem i to, że razem zginęli. Według organizacji Reporters Sans Frontiers, prowadzącej makabryczną statystykę zabijanych i prześladowanych ludzi prasy, to odpowiednio 17. i 18. dziennikarz, który poniósł śmierć w związku ze swą pracą. Przed nimi w walkach, które trwają w Libii, zginęło dwóch innych reporterów: Mohamed Al-Nabbous z libijskie telewizji - Libya Al-Hurra i Ali Hassan Al Jaber z Al-Jazeery.

Jedni piszą o - excusez le mot - pierdołach, inni są tam, gdzie dzieją się rzeczy o kapitalnym znaczeniu i gdzie można oberwać. Ale to tylko jedna z wielu linii podziału. Dla jednych dziennikarstwo to pałka do walenia po głowach ideologicznych wrogów, dla innych próba zrozumienia świata. Dla jednych to tylko rodzaj PR-u, dla innych życiowa pasja. Dziennikarstwo. Coraz więcej znaczeń i coraz mniej znaczenia.