Brzęki, zimorodki i dziewiczy zalew

Nieco mniej znana niż jej sąsiadka - Brda, ale równie urokliwa, a do tego mniej oblegana przez turystów. Rzeka Wda jest osią hydrograficzną i główną atrakcją Wdeckiego Parku Krajobrazowego.

<!** Image 2 align=right alt="Image 90885" sub="Zatoczki, półwyspy i wyspy ukrytego wśród gęstych borów Zalewu Żurskiego. Zalew jest znakomitym miejscem do uprawiania sportów wodnych / Fot. WPK">Wdecki Park Krajobrazowy obejmuje tylko środkowy bieg rzeki. Wda wcina się tu głęboko w sandr porośnięty gęstym borem. Są to tereny wyjątkowo atrakcyjne krajobrazowo i turystycznie. W okolicy wciąż istnieje wiele enklaw dzikości - miejsc nie do końca odkrytych i odludnych. Czy długo tak pozostanie? - Z roku na rok liczba turystów odwiedzających nasz park, a co za tym idzie ilość śmieci, zwiększa się - mówi Sławomir Rajnik, główny specjalista ds. ochrony przyrody w WPK.

Przybywa głównie kajakarzy, zirytowanych tłokiem panującym na pobliskiej Brdzie. Również wędkarze coraz bardziej doceniają tutejsze bogate łowiska. Ichtiologiczną dumą WPK jest rzadka troć jeziorowa, której warunki panujące w tutejszym Zalewie Żurskim musiały bardzo przypaść do gustu. Ryba stała się tak charakterystyczna dla tutejszych akwenów, że niektórzy zaczęli nazywać ją trocią wdycką.

<!** reklama>Sam zalew również jest niezwykle interesujący. Stworzony w 1929 roku w celach energetycznych jest dziś znakomitym miejscem do uprawiania sportów wodnych.W jego okolicy znajduje się kilka miejscowości turystycznych z coraz popularniejszym Tleniem na czele.

- Dzięki staraniom gminy Osie, Tleń bardzo wypiękniał w ostatnich latach - twierdzi Sławomir Rajnik. - Przybywa mu gości, w pogodne weekendy nie ma gdzie zaparkować samochodu.

Na szczęście na terenie parku nie brakuje również bardziej ustronnych miejsc. Godna polecenia jest wycieczka wodna na rozciągającym się już za elektrownią Żur kolejnym zalewie - Gródeckim. Większość kajakarzy kończy zwykle spływ Wdą już w Tleniu, dlatego też niedostępny od strony brzegu Zalew Gródecki jest akwenem niemal dziewiczym.

<!** Image 3 align=right alt="Image 90885" sub="Fot. WPK">- Nie trzeba być wcale szczęściarzem, aby spotkać przelatujące tu nisko nad wodą zimorodki - zapewnia Sławomir Rajnik. - Badania ornitologiczne wykazały, że mamy jedno z największych w Europie skupisk tego sympatycznego ptaszka. Liczebność tutejszej populacji zimorodka przeczy podręcznikowej wiedzy na temat gatunku. Ptaki te nigdzie indziej nie występują bowiem w tak dużym zagęszczeniu.

Warto odwiedzić również malowniczo wkomponowaną w zakola Wdy miejscowość Stara Rzeka, uznawaną za jedną z najpiękniejszych wsi na terenie Borów Tucholskich. Równie nastrojowo prezentują się wsie: Błędno, Miedzno oraz Zgorzały Most. - Polecam też wizytę w mało znanym rezerwacie „Brzęki” - zachęca Rajnik. - To z jednej strony ciekawa enklawa lasu liściastego w sosnowych borach, a z drugiej - największe w Europie Środkowej skupisko jarzębu brekinii, popularnie zwanego właśnie „brzękiem”.

Gatunek ten, niegdyś pospolity w europejskich lasach, dziś jest bardzo rzadko spotykany. Przyczyną jego wyginięcia stało się cenne czerwone drewno.

Siedziba WDK znajduje się w miejscowości Osie. Park położony jest w środkowowschodniej części Borów Tucholskich, w dorzeczu rzeki Wdy i jej dopływów: Prusiny, Ryszki oraz Sobińskiej Strugi. Wraz z otuliną obejmuje obszar 23 786,36 ha, z czego 60 proc. to tereny leśne. Leży w całości na terenie Kujawsko-Pomorskiego, w granicach administracyjnych 7 gmin, w tym w ok. 70 proc. na terenie gminy Osie. W obrębie parku znajduje się 5 rezerwatów przyrody. Więcej informacji na stronie: www.wpk.org.pl