Bydgoskie zasługuje na więcej

<!** Image 3 align=none alt="Image 184377" sub="Park Miejski, obok secesyjnych kamienic, dodaje Bydgoskiemu Przedmieściu splendoru i wiele uroku /Fot.: Jacek Smarz"><!** Image 4 align=left alt="Image 184380" >Z KRYSTYNĄ GEMBALĄ, przewodniczącą Rady Osiedla Bydgoskie II o bezpieczeństwie na osiedlu, planach i inwestycjach.

Niedawno odbyło się zebranie Rady Okręgu z Miejskim Zarządem Dróg. Co było tematem spotkania?

Podsumowaliśmy ubiegłoroczne inwestycje, rozmawialiśmy o tym, co się udało, a co jeszcze trzeba by zrobić. 

Urzędnicy udzielają Państwu głosu w sprawach osiedla?

Nie możemy narzekać. W czasie realizacji różnych inwestycji odbywały się zebrania z udziałem urzędników. Dobrym przykładem jest remont ulicy Mickiewicza, w związku z którym odbyliśmy cykl spotkań i przed rozpoczęciem remontu, w trakcie realizacji i tuż po nim.<!** reklama>

Zrealizowano Państwa postulaty?

Można powiedzieć, że wiele naszych propozycji udało się zrealizować, ale nie wszystkie. Mnie osobiście udało się przeforsować wstawienie specjalnych płotków przy torowisku, które uniemożliwiałyby przejście. Po pierwszym wypadku, kiedy pod tramwajem zginął człowiek, zaczęłam się o to starać. Z przedstawicielem MZD wybrałam się na wizję lokalną i choć nie była to łatwa rozmowa, udało się go przekonać, że płotki są potrzebne.

Miałam również okazję uczestniczyć w spotkaniach konsultacyjnych w sprawie rewitalizacji parku. Zaproponowałam, żeby w parku przywrócić muszlę koncertową i zdaje się, że to w ostatecznym projekcie uwzględniono.

A co chcielibyście Państwo zmienić w tym roku?

Wiecznym problemem tego osiedla jest bezpieczeństwo. Bydgoskie Przedmieście jest dzielnicą niebezpieczną, żeby nie powiedzieć kryminogenną. Zdarzają się i dewastacje mienia, i zaczepki na ulicach. Są potrącenia i pobicia.

Przedsiębiorcy z Bydgoskiego Przedmieścia zabiegali o miejsca do parkowania. Zależało im, by było ich więcej. Podczas remontu ulicy Mickiewicza przedsiębiorcy mówili, że za chwilę zbankrutują. Ten problem jest już zażegnany?

Przedsiębiorcy najbardziej narzekali na remont, kiedy trwał. Wtedy problemy dotyczyły głównie kiepskiego dojazdu, problemów z dotarciem klientów do ich siedzib. No ale tak to już jest w trakcie remontu. Kiedy robi się remont w domu, to goście nie przychodzą. Niestety, inaczej by się chyba nie dało tego przeprowadzić. Teraz chyba wszystko wróciło do normy, bo niedogodności minęły.

A jak układa się współpraca z radnymi? Interesują się swoją dzielnicą?

W Radzie Miasta Torunia jest pięciu radnych, którzy poprzez miejsce swojego zamieszkania przynależą do Bydgoskiego Przedmieścia. Można powiedzieć, że reprezentują sprawy mieszkańców dzielnicy w Radzie Miasta, w urzędzie i przed prezydentem. Ale to teoria. W praktyce na naszych zebraniach bywa przeważnie jedynie przewodniczący Rady Miasta.

Wcześniej przychodził pan Waldemar Przybyszewski, a teraz robi to pan Marian Frąckiewicz. Gdzie są inni? Tego nie wiem. Ani pan Paweł Wiśniewski, ani pan profesor Grzegorz Górski czy Ryszard Olszewski nigdy w życiu nie gościli na naszych zebraniach. Nie sądzę, żeby byli zainteresowani dzielnicą.

A jak wyobraża sobie Pani Bydgoskie Przedmieście swoich marzeń?

Chciałabym, żeby te wszystkie secesyjne kamienice kiedyś zostały wyremontowane. Dzisiaj one podupadają w sposób straszny. Wiadomo, część jest w rękach prywatnych, część w miejskich i nie zawsze są pieniądze na taki duży remont.

Mam nadzieję również na to, że budynek po komisariacie zostanie zburzony lub odremontowany, bo na razie tylko straszy. To jest bardzo piękne osiedle, na których można spotkać wiele perełek. Mam nadzieję, że znajdą się osoby, które to dostrzegą i tu zainwestują. Bydgoskie jest tego warte.