- Chcę uszczęśliwić dzieci sprowadzając do Torunia Świętego Mikołaja - zdradza nowy konsul Finlandii

Co Pana urzekło w tym małomównym, powściągliwym i raczej zamkniętym w sobie narodzie?
[break]
Imponuje mi ich prostolinijność. Zawsze mówią, co myślą, są przy tym niezwykle oszczędni w słowach i powściągliwi w wyrażaniu emocji i uczuć. Zupełnie inna mentalność od naszej. Ten spokój powoduje, że człowiek nie czuje presji konwersacji. Specyficzny naród, który, przyznaję, bardzo polubiłem.
Musiał Pan często bywać w Finlandii?
Kontakty sięgają początku lat 90. i są oparte w głównej mierze na silnych związkach biznesowych z fińskimi producentami stali nierdzewnej. Te kontakty istnieją do dzisiaj. I są jeszcze silniejsze niż na początku. W zeszłym roku import z Finlandii firmy Nova Trading wyniósł niemal 20 tysięcy ton, daje to kwotę około 50 milionów euro. Kontakty i wyjazdy służbowe w naturalny sposób przeobraziły się w fascynacje krajem.
Do tej pory Finowie raczej nie garnęli się do współpracy, czego dowodem są słabe kontakty z miastem bliźniaczym Torunia, Hämeenlinną. Skończyło się bodaj na jednej delegacji. Co chce Pan zmienić w tych relacjach?Na uroczystość otwarcia konsulatu przyjeżdża z Hämeenlinny znakomity fiński pianista i dyrygent, znany na świecie Erkki Korhonen. Wykona utwory Jeana Sibeliusa, jednego z najbardziej znanych kompozytorów fińskich. Mamy więc jaskółkę zmian. Osobiście zabiegałem o publiczny koncert Erkki Korhonena. Niestety, było zbyt mało czasu na organizację. Liczę, że uda się jeszcze w tym roku przy udziale Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej. Koncert będzie miał konkretny wymiar dla Torunia i regionu.
Jak wyobraża Pan sobie działalność konsulatu, jaką formułę przybierze?
Chcę promować kraj na różnych płaszczyznach. Okazuje się, że choć graniczymy z Finlandią przez Morze Bałtyckie, wciąż bardzo mało o niej wiemy. Tymczasem to bardzo atrakcyjny kraj, niedoceniony przez Polaków. Ma wspaniałą przyrodę. Wodę można pić prosto z jezior. Wiem, co mówię, sam nie raz, nie dwa próbowałem. Na początku lat 90., gdy po raz pierwszy przybyłem do Finlandii, przeżyłem niemałe zdziwienie. Niesamowicie czysta, dzika przyroda to niewątpliwe zalety Finlandii. Do tego trzeba dodać takie atrakcje, jak kąpiel w przeręblu. Z lodołamacza schodzi się na lód i do przerębla. Oczywiście odbywa się to w kombinezonie, ale i tak świadomość warunków i fakt, że o własnych siłach z przerębla nie uda się wyjść, podnosi adrenalinę. Finlandia jest szalenie interesująca.
Jak chce Pan, mówiąc językiem biznesowym, „sprzedać’ fińską kulturę torunianom?
Pomysłów nam nie brakuje. Jedyną, naturalną barierą są finanse. Część pomysłów zrealizujemy z pomocą sponsorów. Na pewno nie będziemy kreować sztucznych wydarzeń, skorzystamy raczej z tego, czym na bieżąco będzie żyć Finlandia. 2015 ogłoszono rokiem wspomnianego kompozytora Jeana Sibeliusa. Będzie wiele okazji, żeby informować w Toruniu o wydarzeniach. Chcemy też sprowadzić do nas świętego Mikołaja z jego siedziby w fińskim Rovaniemi.
Święty Mikołaj w Toruniu?
W zeszłym roku w Centrum Handlowym Toruń Plaza Świętego Mikołaja, sprowadzonego podobno z samej Laponii, witał nieprawdopodobny tłum. Mam plan, żeby w najbliższe Boże Narodzenie uszczęśliwić dzieci Mikołajem. W ambasadzie już mnie ostrzegli, że jest to bardzo zajęta postać i trudno będzie go sprowadzić. Na pewno będziemy próbować.
Konsulat w Toruniu udało się zorganizować w imponująco krótkim czasie, niespełna półtora roku...
Sprawność organizacyjna ambasadora Jari Viléna zasługuje na uznanie. W tej chwili istnieje sześć honorowych konsulatów Finlandii w Polsce. Taka aktywność jest efektem porozumienia na najwyższym szczeblu, premierów Polski i Finlandii i ma na celu promocje i zbliżenie krajów. Politycy zauważyli, że za mało o sobie wiemy. Postawili na zacieśnianie kontaktów, budowanie sieci konsulatów jest tego wyrazem.