Co każdy Polak ma w głowie [CAŁY TEN POP]

I kiedy wczoraj pan Andrzej odszedł, była to wiadomość dnia, choć od premiery „Czterdziestolatka” minęło już czterdzieści lat. Z górką. Z drugiej strony ugrzązł przecież w tamtej roli na zawsze.

I choć pewnie każdy chciałby mieć całe życie 40 lat, szczególnie jak ma ich 50 czy 60, to karierę zawodową wpędza to w jeden kanał. Owszem, Janusz Gajos uciekł w końcu czterem pancernym i Szarikowi, ale parę lat mu to zajęło. Ale już Stanisława Mikulskiego żegnaliśmy przede wszystkim jako wiecznego kapitana Klossa, a nie aktora z całkiem tłustym dorobkiem.

Zobacz także:Zwierzęta schodzą na psy [CAŁY TEN POP]

Andrzej Kopiczyński też zagrał wiele ważnych ról. Był Kopernikiem, lekarzem w „Znachorze”, sześćdziesięcioletnim Karwowskim, gwiazdą masy spektakli w teatrach śmiesznych i nieśmiesznych. Ale miał to szczęście nieszczęście wystąpić w serialu, który nieustannie i regularnie tłuczony jest w TV.

Swoją drogą dziś żaden serial nie ma szansy na takie wrycie się w głowy Polaków wszelakich klas, warstw i sfer. Owszem, są telenowele, które ciągną się latami, ale to zupełnie inna bajka. Bo czy kogoś w ogóle obchodzi, co było, dajmy na to, w części 1125? Normalne seriale toną zaś w powodzi nadprodukcji, bo jeśli w dziesiątkach kanałów odbywają się premiery, to nawet najlepsze produkcje muszą się rozpychać, żeby ktoś w ogóle je dostrzegł... Ale może to za proste wytłumaczenie? Bo czy któryś z premierowych polskich seriali miałby szansę przetrwać parę dekad, gdyby pokazano go w czasach, kiedy kanały TV były u nas tylko dwa? „Na noże”? „Komisja morderstw”? Bez żartów. Może po prostu „Czterdziestolatek” był kapitalnym serialem - z soczystym portretem naszych śmiesznostek, ze świetnymi dialogami i aktorami. I, oczywiście, z życiową rolą pana Andrzeja.