Co naprawdę wydarzyło się tragicznej nocy z 21 na 22 września na placu Teatralnym?

- Pojechał do „przyjaciół”, a tak skończył... To, co mu zrobiono, to zwyrodnialstwo. To nie był wypadek. Mój syn został brutalnie zamordowany. Zrobimy wszystko, by prawda wyszła na jaw - mówi pan Ireneusz, ojciec zmarłego.
[break]

Bez śladu alkoholu i narkotyków

Bezsporne jest to, że gdy policjanci w nocy z 21 na 22 września pojawili się przed kamienicą przy placu Teatralnym, zastali Krzysztofa D. leżącego na podwórzu. Wezwali pogotowie ratunkowe, chłopaka przewieziono do szpitala. Zmarł w następnej dobie.

- W jego krwie nie znaleziono żadnych śladów alkoholu ani środków odurzających - zaznacza Anna Gulcz z Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum Zachód.

Jak podają śledczy, policja przyjechała po telefonicznym wezwaniu do awanturującego się w mieszkaniu młodego człowieka. W studenckim lokum Krzysztof przebywał na zaproszenie znajomych.

Czy doszło do kłótni i na jakim tle? Czy chłopak wypadł z okna, czy został wypchnięty? Jak zachowały się tuż po upadku Krzysztofa pozostałe osoby, które przebywały w mieszkaniu? To pytania bez jasnych odpowiedzi.

Dlaczego pan Ireneusz, ojciec Krzysztofa, twierdzi, że jego syn został zamordowany i to brutalnie? Wnioski wyciąga po tym, jak wyglądało ciało jego syna. Wie też, kto wzywał policję i od razu kontaktował się z tą osobą. Dostrzega wiele nieścisłości w zeznaniach młodych ludzi.

- Na razie śledztwo prowadzimy w kierunku nieumyślnego spowodowania śmierci (art. 155 Kodeksu karnego). Ale ta kwalifikacja może się zmienić - zaznacza prokurator Anna Gulcz. - Rodzice zmarłego biorą bardzo aktywny udział w postępowaniu. Ani prokurator prowadzący, ani policjanci z Komisariatu Toruń-Śródmieście nie pozostają głusi na ich sugestie. Zostaną przeprowadzone ponowne oględziny mieszkania. Ponownie wezwani zostaną już przesłuchani świadkowie i wezwani kolejni. Zbadane zostaną okoliczności sprzed tragicznego zdarzenia.

Tak bardzo kochał życie...

Dla dobra śledztwa prokuratura nie podaje, kto konkretnie tamtej nocy znajdował się w mieszkaniu. Nie chce też mówić o szczegółach obrażeń Krzysztofa.

- W wypadek nie wierzymy. Samobójstwo wykluczamy zdecydowanie. Krzyś był wtedy za szczęśliwy. Tak bardzo kochał życie... - panu Ireneuszowi rwie się głos.

Wstrząśnięci śmiercią 20-latka są też koledzy i nauczyciele z Zespołu Szkół we Wroniu (powiat wąbrzeski). Krzysztof był przewodniczącym szkolnego samorządu i osobą powszechnie lubianą. Skończył we Wroniu liceum i gdyby żył, studiowałby dziś filozofię na UMK.

Konferansjer Pana Boga

- Jego żywiołem była scena. To był chłopak nieprzeciętny: urodzony estradowiec, z poczuciem humoru, koleżeński, aktywny na wielu polach - wspomina jego polonistka.

Wiadomość o śmierci i jej okolicznościach nie daje spokoju szkolnym kolegom Krzysztofa.

„To nie tak miało być, nie tak... Żegnaliśmy się już przecież rok temu, kiedy odbierałeś swoje świadectwo” - tak zaczyna się wspomnienie o zmarłym na szkolnej stronie internetowej. „Żyłeś w otoczeniu ludzi, którzy do Ciebie lgnęli i cieszyli się z Twojego towarzystwa. Długo szukaliśmy zdjęcia, na którym byłbyś sam i, wyobraź sobie, nie znaleźliśmy... Ciągle z ludźmi, obok ludzi i w związku z innymi. Byłeś powszechnie rozpoznawalny i lubiany, być może dlatego, że miałeś tę rzadką umiejętność śmiania się z samego siebie. (...) Może Panu Bogu potrzebny był sprawdzony konferansjer, który, kiedy będzie trzeba, zaśpiewa przejmująco jak wtedy, w kościelnej scenerii listopadowej: Każdy Twój wyrok przyjmę twardy, przed mocą Twoją się ukorzę. Ale chroń mnie, Panie, od pogardy. Przed nienawiścią strzeż mnie, Boże”.

Prokuratura zapowiada, że przed nią jeszcze wiele pracy.