Czego szukają i co znaleźli archeolodzy przy kościele św. Jakuba? [ZDJĘCIA]

Można powiedzieć, że cmentarz przy kościele świętego Jakuba w Toruniu, czyli teren wokół świątyni, który dziś często służy jako parking dla samochodów, archeolodzy z toruńskiego uniwersytetu znają jak własną kieszeń. Badania prowadzą tam już po raz siódmy. Jest to jednak kieszeń, w której kryje się wiele niespodzianek.

Na te badania czekaliśmy z dużą niecierpliwością. Od dwóch lat, kiedy to razem z archeologami zeszliśmy do piwnic dawnej lecznicy nowomiejskiej przy ul. Szpitalnej. Bez wątpienia jest to jedno z najciekawszych miejsc na toruńskiej starówce. Szpital, a później przytułek, działał tu od średniowiecza do połowy XX wieku. Spacer do piwnicy przypominał wycieczkę do wnętrza ziemi. W wysokim, wybrukowanym pomieszczeniu, którego prowadzące na ulicę okna znajdowały się ponad naszymi głowami, badacze szukali śladów studni. Zamiast niej trafili na łuk zamurowanego przejścia. Przejście musiało prowadzić pod ulicą w stronę położonego po jej drugiej stronie kościoła. Czy rzeczywiście tak było i czemu takie przejście miało służyć? Odpowiedzi na te pytania archeolodzy mieli nadzieję znaleźć podczas tegorocznych badań. Założyli wykop od strony ulicy Szpitalnej w miejscu, w którym powinien się znajdować podziemny korytarz, o ile oczywiście był poprowadzony prostopadle do szpitala. Niestety, przejścia nie znaleźli.

Zobacz także: Riksza dla chorego Rafała już blisko! Pomóżmy! Do spełnienia marzenia brakuje 2,8 tys. zł

- Na tej głębokości nie ma żadnego śladu - mówi prof. Krystyna Sulkowska-Tuszyńska z Instytutu Archeologii UMK. - Zawartość i struktura ziemi wskazują na to, że mamy do czynienia z typowymi warstwami cmentarnymi.

Jest to prawdziwe miasto umarłych! Pochówki na przykościelnym cmentarzu odbywały się co najmniej od XIV wieku aż do 1794 roku. Teren jest nieduży, Nowe Miasto było ludne. Im bliżej kościoła, tym zagęszczenie pochówków jest większe - w pionie i poziomie. Przy murach świątyni archeolodzy znajdują nawet jedenaście warstw grobów, bliżej muru otaczającego cmentarz jest ich siedem.

Jak dotąd, podczas prowadzonych w tym sezonie badań, archeolodzy trafili na pozostałości tylko jednej trumny. Nie znaleźli także zbyt wielu elementów wyposażenia, co wskazuje na to, że nasi przodkowie byli chowani w śmiertelnych koszulach. Naturalny materiał pozbawiony guzików i sprzączek, rozłożył się razem z ciałami. Bez śladu.

- Jedyną tkaniną, jaka trwa przez wieki jest jedwab, ale tych zmarłych nie kładziono w jedwabnych całunach - mówi prof. Sulkowska-Tuszyńska. - To dopiero epoka oświecenia przyniosła bogactwa w postaci odzieży grobowej.

Studenci archeologii, którzy przy kościele św. Jakuba zaliczają praktyki terenowe, założyli trzy wykopy. W tym od strony ul. Szpitalnej mieli nadzieję znaleźć ślad podziemnego korytarza, ale trafili na groby. Podobnie jak w wykopie od strony ul. Św. Jakuba. Dzięki niemu badacze chcieli sprawdzić, czy w tym miejscu nie było wcześniej jakichś zabudowań.

Trzeci wykop powstaje w miejscu, w którym według archiwalnych planów znajdowały się zabudowania klasztorne. Na ich fragment, konkretnie na coś, co mogło być pamiątką po bramie, archeolodzy pracujący pod wodzą prof. Krystyny Sulkowskiej-Tuszyńskiej trafili podczas wcześniejszych badań.