Czy o. Tadeusz Rydzyk wyciągnie wnioski z fali krytyki wywołanej swoją wypowiedzią? Nie mam złudzeń

Biskup toruński ks. Wiesław Śmigiel przypomina, że nic nie usprawiedliwia przestępstwa i przestrzega przed zwiększaniem cierpienia ofiar. Arcybiskup Grzegorz Ryś przeprasza i podkreśla, że bagatelizowanie grzechu nie ma nic wspólnego z drogą Ewangelii. Prymas Polski abp Wojciech Polak prosi przełożonego polskich redemptorystów o wyjaśnienia, z kolei ks. Piotr Studnicki, szef Biura Delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży ubolewa, że zabrakło perspektywy pokrzywdzonych. To część reakcji na głośne słowa ojca Tadeusza Rydzyka, który biskupa oskarżonego o tuszowanie perfidnych przestępstw wobec dzieci uznał za ofiarę medialnej nagonki.

ZOBACZ WIDEO: Inwestycje ojca Rydzyka

Od niemal ćwierć wieku, od głośnej wtedy wypowiedzi prymasa Józefa Glempa z 1997 roku, nie było ze strony władz polskiego Kościoła tak krytycznego głosu wobec szefa Radia Maryja. Odwrotnie, przez te wszystkie lata wydawało się, że to głos toruńskiego redemptorysty najlepiej wyraża sposób myślenia znakomitej większości hierarchii.

Nie mam złudzeń, że z tych głosów o. Rydzyk wyciągnie wnioski, że w każdej, także, zasłużonej krytyce wobec ludzi Kościoła przestanie widzieć jedynie atak ciemnych sił na Kościół. Nie przestanie, bo takie myślenie to w kierowanym przez niego środowisku jeden z podstawowych dogmatów. I nie sądzę, żeby przeprosiny o. Rydzyka miały tu cokolwiek zmienić.

Coś się jednak zmienia. Kościół na całym świecie zmaga się z gigantycznym kryzysem wizerunkowym i coraz więcej ludzi Kościoła hierarchicznego zdaje sobie sprawę, że taktyka milczenia i relatywizowania zła jest samobójcza, a tolerowanie takiej postawy jedynie szkodzi Kościołowi. Reakcja biskupów po słowach dyrektora Radia Maryja pokazuje, że także w Polsce ten proces następuje.