Czy to opisana przez Platona Atlantyda?

Brytyjscy naukowcy dowodzą, że ok. 8 tysięcy lat temu wody Zatoki Perskiej zatopiły pradawne miasta i osady

<!** Image 2 align=none alt="Image 166304" sub="Zatoka Perska istnieje w obecnym kształcie
od 8 tys. lat.
W jej głębinach kryją się ślady początków naszej cywilizacji.">Poszukiwania zniszczonej kataklizmem Atlantydy, którą opisał Platon, trwają już ponad dwa tysiąclecia. Do licznych hipotez na temat lokalizacji tego zaginionego lądu doszła kolejna.

Nową lokalizację platońskiej Atlantydy wskazali atlantologom naukowcy. Według analiz zespołu brytyjskich archeologów z uniwersytetu w Birmingham, opublikowanych na początku grudnia 2010 roku na łamach „California Science & Technology News”, na dnie dzisiejszej Zatoki Perskiej znajdują się pozostałości dawnych osad i miast. Bardzo dawnych, bo ten obszar został zalany morskimi wodami ok. 8 tys. lat temu.

<!** reklama>Raj pod wodą

Praktycznie rzecz biorąc, region znajdujący się dziś pod wodami Zatoki Perskiej można uznać nie tylko za Atlantydę. To także potencjalny biblijny Eden, czyli ziemski raj. Obszar ten, zdaniem naukowców, był niegdyś bardzo urodzajny, a pozostałości po działalności człowieka, odkrywane przez archeologów na obu brzegach zatoki, wskazują, że ludzie osiedlali się tam już po pierwszej migracji z Afryki, ponad 100 tys. lat temu. Szczególny rozkwit cywilizacyjny w tamtym regionie przypadł na schyłek epoki kamienia.

- W miejscach, w których, jak przypuszczaliśmy, wędrowni myśliwi zakładali tymczasowe obozowiska, odkryto ślady ponad 60 osad z pozostałościami kamiennych domów i wyrobów z ceramiki - mówi dr Jeffrey Rose z uniwersytetu w Birmingham. - Na tych stanowiskach archeologicznych natrafiono też na ślady udomowionych zwierząt, użytkowania łodzi oraz działalności handlowej z innymi, bardzo odległymi ośrodkami cywilizacyjnymi tamtej epoki. Dowodzi tego usytuowanie odkryć, właśnie wzdłuż linii brzegowej Zatoki Perskiej.

To nie był nagły kataklizm

Zdaniem naukowców wody zatopiły pozostałości z wcześniejszych epok, dlatego nowe znaleziska reprezentują gotową formę kultury. Przodkowie ludzi z odkrytych osad tworzyli zręby cywilizacji przez dziesiątki tysiącleci na obszarze nawadnianym w tamtej epoce przez rzeki Eufrat, Tygrys i Karun.

Czy platońska Atlantyda mogła znajdować się w tym regionie świata? To założenie dzieli atlantologów. Cokolwiek by jednak o tym sądzić, to czas zagłady wskazany przez Platona się zgadza. Zatoka Perska powstawała przez kilka tysiącleci, nie był to nagły kataklizm, lecz proces rozłożony w czasie. Jeśli jednak w tym regionie istniało znaczące centrum cywilizacyjne, to mogło ono ulec zniszczeniu 12 tys. lat temu, a pozostałe osady były przez kolejne cztery tysiąclecia stopniowo zalewane przez podnoszące się wody.

Ustalenia brytyjskich archeologów wskazują jednak bezdyskusyjnie, że w legendzie Atlantydy jest ziarno prawdy. Bo wiele tysięcy lat temu wody rzeczywiście pochłonęły bardzo rozwinięte, jak na tamtą epokę, miasta i osady. Nauka wciąż zadaje pytania, gdzie nauczono się budować miasta i gdzie rozpoczął się proces hodowli zwierząt oraz uprawy roślin. Możliwe, że ślady początków cywilizacji można znaleźć właśnie na dnie Zatoki Perskiej