Gaby skok w bok

To, co początkowo miało być tylko żartem i jednorazowym eksperymentem, przekształciło się w regularne koncertowe tournee. Jego uwieńczeniem jest płyta.

<!** Image 2 align=right alt="Image 169602" sub="Baaba Kulka, „Baaba Kulka”, Mystic, 2001">Gaba Kulka przyzwyczaiła nas do tego, że potrafi zaskoczyć. I to bardzo. Jej trzeci album „Hat Rabbit” sprzed dwóch lat był objawieniem na rynku muzycznym. Wreszcie ujawniła się wokalistka zdolna przesunąć poprzeczkę polskiej muzyki nieco wyżej niż bywało to dotychczas. Album „Baaba Kulka” nie jest kontynuacją jej działalności, ale raczej skokiem w bok, efektem przyjacielskiej współpracy z Maciem Morettim i cała ekipą z grupy Baaba. Płyty słucha się znakomicie, choć trzeba wiedzieć, w co się na tym albumie wsłuchiwać.

Pierwsze reakcje po zetknięciu z albumem zatytułowanym - tak jak nazwa całego zespołu - „Baaba Kulka” u każdego są podobne: szeroki uśmiech na twarzy. Bo jak tu się nie uśmiechać, skoro na początek grupa serwuje nam klasyczną kompozycję „The Number of the Beast”. To utwór z żelaznej listy przebojów każdego szanującego się fana metalu - i to nie tylko z czasów, kiedy modne były obcisłe spodnie ze spandeksu. A Moretti z Kulką niemal wszystko wywracają w nim do góry nogami.

Nie chodzi tu jednak o złośliwe szarganie świętości. Jest w tym wszystkim odpowiedni dystans i puszczenie oka do wytrawnego słuchacza. Kto nie zna dobrze kompozycji Iron Maiden, z których w całości składa się ten album, nie będzie miał jednak słuchając go takiej zabawy jak pozostali. Warto podkreślić, że celowe żonglowanie Baaby Kulki stylami pokazuje również ogromny potencjał samych kompozycji, które - jak słychać - potrafią obronić się w każdej formie.

<!** reklama>Z każdym utworem czeka nas tu kolejne zaskoczenie. Gitarowe „The Ides of March” wykonano a capella w stylu zbliżonym do Masters of Chants, „Still Life” brzmi jakby żywcem wyjęte z albumu Nouvelle Vague, a w „Prodigal Son” pobrzmiewają echa country – ale tak, jakby zabrali się za nie wspólnie Gossip i Jethro Tull. „Rozjechana” solówka sprowadza nas jednak na ziemię. Jest jeszcze „Clairvoyant”, w którym mamy reggae z cytatem z& „Lambady” oraz rozpędzone „Children of the Damned” przerobione z metalowej ballady.

Na płycie odnajdziemy inteligentnie zaaranżowane linie wokalne, akcenty przywodząca na myśl muzykę z gier na Commodore 64, a czasami nawet - w chwili, kiedy najmniej się tego spodziewamy - szczyptę brudnego garażowego brzmienia. Muzycy musieli mieć sporo radości pracując nad tym materiałem. Na singla pilotującego album zdecydowano się wybrać „Aces High”, w którym mamy okazję obcować z Baabą Kulką w pigułce.

Intrygujące. Ciekawe. Warte wielokrotnego przesłuchania.

Nasza ocena: 4/5

Płyty na topie sieci salonów „Empik”

1. Piotr Rogucki, Loki - wizja dźwięku
2. Rafał Blechacz, Chopin. Koncerty fortepianowe
3. Seweryn Krajewski, Jak tam jest
4. Adele, 21
5. Ibiza Project, Various Artists
6. Grupa MoCarta, Zbigniew Zamachowski i Wojciech Malajkat, Zamach na Mocarta
7. Sade, Soldier of Love
8. Within Temptation, The Unforgiving
9. Peja i Slums Attack, Reedukacja
10. Inception, Various Artists

Hity filmowe wypożyczalni „Beverly Hills Video”

1. Social Network, reż. David Fincher
2. Niepowstrzymany, reż. Tony Scott
3. Amerykanin, reż. Anton Corbijn
4. Zanim odejdą wody, reż. Todd Phillips
5. Wall Street. Pieniądz nie śpi, reż. Oliver Stone
6. Red, reż. Robert Schwentke
7. Policja zastępcza, reż. Adam McKay
8. Maczeta, reż. Robert Rodriguez
9. Essential Killing, reż. Jerzy Skolimowski
10. Śniadanie do łóżka, reż. Krzysztof Lang