Helenka z Torunia

<!** Image 3 align=none alt="Image 203499" sub="Tablica poświęcona Helenie Grossównie wisi w Toruniu na budynku dawnego &quotNaszego Kina" przy ul. Podmurnej [Fot.: Szymon Spandowski]">

W Warszawie powstaje toruńska część biografii Heleny Grossówny, a w Toruniu rozpoczynają się przygotowania do filmu o aktorce. Niedawno fakt, że przedwojenna królowa polskiego srebrnego ekranu pierwsze kroki stawiała na Mokrem, u wielu budził zdumienie. Toruńskie korzenie Heleny Grossówny niebawem zostaną wyeksponowane.

<!** reklama>

Przypomniana kilka lat temu dzięki festiwalowi Tofifest urodzona w Toruniu wielka przedwojenna aktorka ma szansę znów pojawić się na dużym ekranie. Wiele razy i w różnych rolach, wszystko bowiem wskazuje na to, że po latach milczenia o Helenie Grossównie znów stanie się głośno.

Jej powrót do kina zaczyna przygotowywać toruński reżyser Marcin Gładych, który piękną toruniankę postanowił uczynić bohaterką swojego kolejnego filmu. Tym razem ma to być przedsięwzięcie z profesjonalnym budżetem. Jednak filmowcy i tym razem liczą na wsparcie mieszkańców Torunia.

- Zależy nam przede wszystkim na opowieściach ludzi, którzy ją pamiętają, znali osobiście lub pamiętają z opowieści swoich krewnych - mówi Marceli Sulecki, który właśnie przystępuje do pracy nad scenariuszem. Tych wspomnień nie powinno zabraknąć, co najmniej z jednego powodu...

- Mama zawsze mówiła o sobie, że jest Helenką z Torunia - opowiadał kiedyś na łamach „Nowości” syn aktorki Michał Cieśliński. Tak zresztą przedwojenna gwiazda, zdeptana przez powojenny system, została zapamiętana. Nasi Czytelnicy kilka razy dali zresztą temu wyraz. Opowieść będzie jednak długa, zatem zależy nam, aby tych wyrazów było jak najwięcej. Dlatego też dołączamy się do prośby twórców filmu i każdego, kto coś wie, prosimy o kontakt. Informacje przydadzą się zresztą podwójnie, są też bezcennym materiałem dla autora powstającej właśnie w Warszawie biografii aktorki. Stołeczne archiwa pełne są śladów jej kariery, „Helenki z Torunia” widać tam jednak niewiele.

- Właśnie zaczynam pisać rozdział toruński - mówi Adam Wyżyński, kierownik biblioteki Filmoteki Narodowej, biograf Grossówny. - Cała książka w tym roku powinna być gotowa.

Jej premierę Filmoteka ma zamiar uczcić wielką wystawą, którą być może uda się pokazać również w Toruniu. Dzięki niej aktorka, z którą Eugeniusz Bodo umawiał się na dziewiątą, będzie pewnie mogła znów pokazać się na ekranie. Pokazu starych filmów nie będzie mogło przy tej okazji zabraknąć.

Dobrze by było, aby przed tym świętem udało się przenieść w jakieś lepsze miejsce poświęconą Grossównie tablicę pamiątkową. Kilka lat temu została ona wmurowana w ścianę „Naszego Kina”, po którym dziś jednak nie ma już niestety śladu. Pamiątka gwiazdy filmowej, a podczas okupacji oficera AK, dziś znów znika pod warstwą kurzu. Tymczasem w Toruniu jest kilka związanych z Grossówną obiektów, jakie można tablicą uhonorować.

Posiadaczka, zdaniem przedwojennej stołecznej prasy, najpiękniejszego uśmiechu Warszawy, uczyła się w szkole przy Łąkowej, pierwsze kroki na scenie stawiała natomiast w obecnym Teatrze im. Wilama Horzycy. W latach dwudziestych mieszkała w istniejącym do dziś domu na rogu ul. PCK i Głowackiego, gdzie jej rodzina doczekała zresztą wojny. Ostatnie miejsce nie jest może najlepsze, bo choć ciekawe, to jednak raczej rzadko przez tych, którzy tam nie mieszkają, odwiedzane, a skoro już mamy się czym pochwalić, lepiej róbmy to tak, by dotrzeć z tym do jak największej grupy ludzi.