I tylko baby w głowie

To jedna z moich ulubionych scenek z „Czterdziestolatka”, wcale, a wcale niemająca pokazywać okrucieństwa patriarchatu. Tak wtedy, raptem 40 lat temu, wyglądały normalne polskie domy.

Swoją drogą najlepsze seriale z PRL to cudny obrazek naszych obyczajów sprzed paru dekad, za który etnografowie będą kiedyś po rękach całować... Ale słuchając ostatnio paru ludzi wybitnych, mam wrażenie, że Maliniak i przyjaciele ciągle siedzą im w łepetynach jak te kleszcze leśne. Bo niby zmiany obyczajów, niby polityczna poprawność - wymuszająca jednak na nas, co wypada, a co nie - a człowieka aż skręca.

I tylko się zastanawiam, czy to tylko przypadłość generacyjna? Bo bryluje tu pokolenie „Czterdziestolatka” właśnie. Pan Owsiak palnął mniej więcej to, że jak baba seksu nie ma, to głupieje. Pan Jerzy fajny jest i pewnie myślał, że jako rubaszny misio będzie jeszcze fajniejszy, ale nie był. Do tego wyraźnie nie bardzo czuł, za co ma przepraszać. Tak jak pan Krzysztof Łoziński z KOD z tą swoją odzywką, że jakby był kobietą, to by się wzruszył.

Bo baby to wiadomo, płaczliwe są. Albo pan Frasyniuk, co to plecie, że Prezes się boi pań, bo nigdy w życiu kobiety nie widział. Albo te żarciki o kobietach, co to by się mogły przytulić… Ale taki pan Arłukowicz, to już niby człowiek nowej ery, a też pojechał Maliniakiem, wykrzykując „ręce precz od naszych kobiet”. Ciekawe tylko, które kobiety są jego, a które kolegi. Wykrzykiwał to zresztą do posła Tarczyńskiego, który na kobietę z łapami ruszył, żeby zabrać jej telefon. No ale w końcu była w Polsce taka myśl złota, że jak się baby nie bije, to jej wątroba gnije.

I cóż, wychodzi na to, że możemy święcie wierzyć w naszą cud-przemianę obyczajową, a w praniu i tak okazuje się, że w głowie siedzi nam ten sąsiad z zupą. I jakoś nie może z niej wyleźć .

NowosciTorun