Idą po bułki i nie wracają albo wybierają gigant

Znikają z różnych powodów. Młodzież wybiera ucieczkę, kiedy nie radzi sobie z problemami w szkole czy w domu, ludzie starsi tracą pamięć i już nie wiedzą, jak wrócić. Bo wracają rzadko.

- Zaginionych można podzielić na kilka grup - tłumaczy Artur Rzepka, rzecznik Miejskiej Komendy Policji w Toruniu. - Na wiosnę i latem, kiedy robi się ciepło, mamy do czynienia z ucieczkami nastolatków, które urządzają sobie tzw. gigant, ale zwykle nie trwa on długo i wracają. Jeżeli chodzi o osoby starsze, to ich zniknięcie spowodowane jest najczęściej chorobami.

Ucieczka od dawnego życia

<!** reklama>Jest jeszcze grupa ludzi, którzy świadomie wybierają ucieczkę. Od życia i starych problemów.

- Niestety, takie świadome decyzje podejmuje coraz więcej osób - tłumaczy Aleksandra Jerzmanowska, psycholog z Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych Itaka. - Tak dramatyczne kroki podejmowane są najczęściej na skutek problemów rodzinnych, długów albo w sytuacji, kiedy życie rodzinne przerasta.

Według Artura Rzepki, w województwie kujawsko-pomorskim takie przypadki to rzadkość. - W mojej karierze nie spotkałem się z sytuacją, żeby ktoś zniknął i rozpoczął nowe życie zupełnie gdzieś indziej. Częściej zdarza się, że osoby same wracają lub my je odnajdujemy.

Czasami nie chcą wracać

Nie zawsze jednak zaginiona osoba chce wracać do domu.

- Jeżeli zaginiony zastrzega, że nie chce powiadamiać rodziny, to musimy to uszanować - dodaje rzecznik toruńskich policjantów. - Wtedy tłumaczymy rodzinie, że co prawda osoba się odnalazła, żyje i wszystko jest z nią w porządku, ale nie życzy sobie dalszego kon- taktu.

- Rodzina musi to niestety przeboleć, mimo że jest to trudne - mówi psycholog z CPLZ Itaka Aleksandra Jerzmanowska. - Ciężko zrozumieć, że ktoś może chcieć zapomnieć o swoim poprzednim życiu.