Kiepski stan uzębienia u dzieci aż nadto widoczny

- Wcześniej chodziłam z córką do dentysty prywatnie. Odkąd uczy się w SP 10 przy Bażyńskich, korzystamy ze szkolnego stomatologa. Mamy szczęście, że taki gabinet jest w szkole - mówi mama 8-letniej Antosi. - Na bieżąco zęby są sprawdzane i leczone. Co ważne, córka nie boi się dentysty. Za odwagę dostaje nalepki i dyplomy.
[break]

Kogo na to stać?

Niestety, gabinetów stomatologicznych jest w toruńskich w szkołach zaledwie kilka. Usytuowanie takiego gabinetu w szkole to dla uczniów danej placówki prawdziwy bonus. Co prawda mogą ze szkolnych gabinetów korzystać też dzieci spoza danej placówki, ale jest to jednak utrudnienie. W jeszcze gorszej sytuacji są dzieci mieszkające na wsiach. One są skazane na dojeżdżanie do dentysty do miasta. Kogo stać - korzysta prywatnie. Kogo nie stać - czeka w kolejkach albo rezygnuje. Tymczasem alarmujące dane ujawniło Ministerstwo Zdrowia. Wynika z nich, że ponad 90 proc. polskich dzieci w wieku szkolnym ma próchnicę i średnio trzy-cztery zęby z próchnicą. Dyrektorzy szkół nie mają obowiązku organizowania u siebie gabinetów stomatologicznych.

- Problem jest złożony, ale na pewno likwidacja gabinetów w szkołach to był poważny błąd - przyznaje dr Jerzy Jakubiak, dyrektor Regionalnego Centrum Stomatologii w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Toruniu. - Padło nie tyle leczenie dzieci, co profilaktyka. Gdybyśmy wrócili przynajmniej do tworzenia w szkołach gabinetów higieny stomatologicznej, już byłby postęp. Ja u siebie mam gabinet adaptacyjno-edukacyjny, gdzie dzieci bawią się w stomatologa, mogą posiedzieć na fotelu, dowiadują się z czego są zrobione plomby, jak zdrowo się odżywiać, by korzystnie wpływało to na zęby. Pierwsza wizyta jest bezpłatna, bo finansuje ją NFZ. Chętnych nie brakuje. Dzieci wyedukowane potem nie boją dentysty.

Równe traktowanie

Jak podkreśla dr Jerzy Jakubiak, dziecko jest specyficznym pacjentem. W placówkach zajmujących się zarówno młodszymi, jak i dorosłymi doskonale widać, że w tym samym czasie, gdy przyjmie się czworo dzieci, można aż 10 dorosłych, którzy stwarzają mniej problemów, nie uciekają z fotela, nie płaczą. Tymczasem stomatologia dziecięca jest tak samo traktowana, czyli wyceniana przez NFZ, jak ta dla dorosłych (w RCS - 1,2 zł za punkt). W gabinetach, które mają podpisany kontrakt z NFZ, stomatolodzy z reguły wolą leczyć dorosłych. W centrum są długie kolejki oczekujących. Do poradni stomatologii dziecięcej - dwa-trzy miesiące.

- Czy mógłbym przyjmować w centrum więcej dzieci? - zastanawia się dr Jakubiak. - Owszem, może i tak, ale nie mam chętnych lekarzy, więc nawet nie staram się o wyższy kontrakt z NFZ. Większość dzieci, które do nas trafiają, ma bardzo zaniedbane uzębienie, zaawansowaną próchnicę. W szczególnie kiepskim stanie są zęby mleczne. A przecież należy je jak najdłużej leczyć. U mnie to się robi. Jestem zdecydowanym przeciwnikiem usuwania zębów mlecznych. Jak usunę ząb mleczny, to stały zbyt szybko wychodzi. Z tego później biorą się m.in. kłopoty ortodontyczne. A z ortodontami jest wręcz tragedia. Bywa, że matka zapisuje do ortodonty dziecko trzymając je jeszcze na ręku. Czeka się cztery lata (tylko do ukończenia 12 lat przysługuje bezpłatne leczenie ortodontyczne w ramach NFZ).
- Kujawsko-pomorski oddział NFZ zawarł na 2014 rok w Toruniu cztery umowy na ortodoncję i 14 na „świadczenia” ogólnostomatologiczne dla dzieci i młodzieży do ukończenia 18 lat - podaje rzecznik Jan Raszeja. - W Bydgoszczy natomiast - odpowiednio 22 i 12.