Kolejny głos w dyskusji o wizerunku toruńskiej starówki

W dyskusji o wizerunku starówki w Toruniu otrzymaliśmy kolejny list, tym razem od radnego Platformy Obywatelskiej Pawła Gulewskiego.

Jestem zażenowany dyskusją pomiędzy Prezydentem Michałem Zaleskim (przełożonym) a Dyrektorem Biura Toruńskiego Centrum Miasta, Panem Andrzejem Szmakiem (podwładnym), odbywającą się publicznie. Sądząc po sposobie rozmowy obu Panów, można stwierdzić, że mamy w Toruniu realny problem z zarządzaniem obszarem Starego Miasta.

Po raz pierwszy w czteroletniej historii Biura Toruńskiego Centrum Miasta, Prezydent otwarcie żąda od jego szefa podejmowania „wreszcie” skutecznych działań. Paradoks polega na tym, że już po kilku miesiącach funkcjonowania Biura pojawiły się ostrzeżenia i głosy o problemach w relacjach Dyrektora Szmaka z lokalnymi handlowcami i animatorami życia ze starówki. Wtedy to Prezydent w licznych polemikach obwiniał za zaistniałe zamieszanie wszystkich, tylko nie podległego mu dyrektora oraz świeżo powstałą instytucję.

<!** reklama>Dla mnie kwestia Toruńskiego Centrum Miasta jest niezwykle prosta, albo dokonamy natychmiastowej zmiany formuły jego działania, albo w dalszym ciągu będziemy zżymać się na bezczynność i ignorancję tej instytucji.

Obecnie pretekstem do nowej fali debat jest otwarcie drugiego sklepu sieci „Biedronka” w obrębie starego miasta. Sytuację komplikuje fakt, że powstaje on przy ul. Szerokiej. Nic dziwnego, że Prezydent Michał Zaleski robi wszystko, by odpowiedzialnością za ten właśnie stan obarczyć Dyrektora Szmaka. Znając bowiem dobrze arkana marketingu Prezydent obawia się, że ta właśnie „Biedronka z Szerokiej” może stać się niechlubnym symbolem jego trzeciej kadencji. W tej sytuacji tłumaczenia o wolnym rynku i świętym prawie własności mogą po prostu nie wystarczyć.

Jednakże ciągnące się przez 4 lata problemy z animacją życia na Starym Mieście przez TCM, zaczęły się już na etapie teoretycznych przygotowań. Jak pokazuje krótka, acz burzliwa historia Biura, nie wystarczy powołać nową instytucję, przeprowadzić do niej tzw. „nabór wewnętrzny” z dotychczasowych pracowników magistratu i powołać dyrektora, zajmującego się do tej pory promocją.

W praktyce TCM stało się kolejnym wydziałem Urzędu Miasta, który zamiast ułatwiać życie na starówce, skutecznie je utrudnia. Ci z Państwa, którzy chociaż raz starali się o pozwolenie na zajęcie pasa ruchu w obrębie tego obszaru, doskonale wiedzą, że oprócz uzyskania pieczątki z MZD muszą postarać się o podobny stempelek od Dyrektora Szmaka. TCM to także synonim nieudanego eksperymentu, w którym za duży nacisk położono na rozwiązanie instytucjonalne, zapominając o tzw. czynniku ludzkim. W mojej opinii ten „mały drobiazg” oraz nonszalanckie podejście Dyrektora TCM do swoich partnerów ze starówki jest główną przyczyną klęski w zarządzaniu tą częścią miasta.

Wybrano najbardziej konserwatywny z możliwych modeli zarządzania starówką (można było m.in. powołać do życia organizację non profit). Odpowiedzialnością za to obarczono osobę, która niezwykle alergicznie reaguje na wszelkie przejawy krytyki. W przypadku tak odpowiedzialnej funkcji nie wróżyło to nic dobrego.

Konkludując, jeżeli ktoś zapytałby mnie o to, kto jest odpowiedzialny za ten bałagan na toruńskiej starówce, to posłużyłbym się punktacją rodem z ringu bokserskiego. Remis ze wskazaniem na Prezydenta Torunia. Ten bowiem w każdej chwili mógł odsunąć źle wypełniającego swoje obowiązki Dyrektora Szmaka, mógł też i nadal może przedefiniować strukturę TCM-u.

Paweł Gulewski,
radny Rady Miasta Torunia