Ksiądz Lemański: i tak źle, i tak niedobrze

Zaczęło się od wystąpienia ks. Lemańskiego na Owsiakowym Przystanku Woodstock, gdzie były proboszcz Jasienicy ostro miał krytykować polskich biskupów, mówiąc nawet, że ich obecne pokolenie musi wymrzeć. Zaraz potem sypnęły się z jednej strony głosy oburzenia, z drugiej poparcia dla księdza. Szybko też pojawiły się spekulacje, że arcybiskup Henryk Hoser, z którym Lemański już od dawna jest skonfliktowany, tym razem sięgnie po ostre środki i księdza całkowicie zawiesi, z pozbawieniem prawa do noszenia sutanny łącznie.
Żadnych takich dramatycznych gestów nie było.
Ksiądz Lemański wystąpił na wspólnej konferencji z rzecznikiem kurii, przeprosił tych, którzy mogli poczuć urażeni jego woodstockowymi wypowiedziami. Z drugiej strony kuria żadnych kar na księdza nie nałożyła. Szczęśliwe zakończenie? Dla wielu obserwatorów zamieszania wokół tego duchownego - na pewno tak. Ale nie dla wszystkich. Mam wrażenie, że ci, którzy najbardziej księdza Wojciecha Lemańskiego nie znoszą, skłonni są w nim widzieć piątą kolumnę złowrogich liberalnych sił, rozbijających od wewnątrz polski Kościół, decyzją abpa Hosera mogą być rozczarowani. Paradoksalnie, rozczarowana może być także część obrońców ks. Lemańskiego, widząca w nim ofiarę prześladowaną przez kościelną „konserwę”. Dla nich kara suspensy byłaby wygodnym dowodem owych prześladowań.