Ludzie, których kręcą książki

Aspołeczna stara panna, bezszelestnie przemykająca w kapciach między zakurzonymi regałami - taki stereotyp bibliotekarki dawno już trafił do lamusa. Współcześni gospodarze bibliotek to ludzie czynu, walczący o każdego czytelnika.

 <!** Image 2 align=none alt="Image 172180" >

Ewelina, czyli ucieczka z Warszawy

Ewelina Rybka pochodzi z Żuromina, ma 27 lat i pracuje w filii numer 1 Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej - Książnicy Kopernikańskiej w Toruniu. To jej pierwsza praca na etacie. Chciała być anglistką, ale nie dostała się na studia. Skończyła bibliotekoznawstwo na UMK. - Próbowałam szczęścia w Warszawie, ale to nie mój świat. W agencji reklamowej wytrzymałam dokładnie trzy miesiące - wspomina.<!** reklama>

W bibliotece jest najmłodszym pracownikiem. Panie w wieku dojrzałym często omijają ją i proszą o pomoc starsze koleżanki. Przywykła, ale wieczorami stara się nadrabiać zaległości z kręgu zainteresowań tych pań właśnie. Młodzież? Kwiecień upłynął pod znakiem przygotowań do maturalnej prezentacji z języka polskiego na maturze. W praktyce oznaczało to tłumy szukających opracowań maturzystów. To raczej smutne, dlatego Ewelina z zapałem prowadzi u siebie spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki (DKK). „Jej” ekipa składa się z osób w wieku 20-30 lat. Świetnie rozmawia się z nimi o przeczytanych książkach; nie ma problemu z wyborem tytułów, bo reprezentują jedno pokolenie.

Jest zaręczona. W sierpniu bierze ślub. Wesele odbędzie w Żurominie.

 <!** Image 3 align=none alt="Image 172181" >

Mateusz i szalone weekendy

Jest szczęśliwym mężem, ojcem 4-letniej Amelki i 16-miesięcznej Ninki oraz posiadaczem 40 kapeluszy. A to dlatego, że weekendami wciela się w rolę wodzireja i bawi weselnych gości. Jak przy tym wszystkim daje radę obowiązkom zawodowym w Książnicy Kopernikańskiej? To proste - lubi to, co robi.

Mateusz Pejas jest koordynatorem projektu pod nazwą Dyskusyjny Klub Książki w rejonie toruńsko-włocławskim, odpowiedzialnym za spotkania z autorami. „Pod sobą” ma ponad 30 klubów, w tym 10 w Toruniu. Lubi kontakt i z czytelnikami, i z pisarzami. Do Książnicy trafił z radia Plus. Mówi, że był już zmęczony dziennikarstwem i wyścigiem szczurów. Zwolnił i zanurzył się w literaturę. Dorabia, bo jest ojcem rodziny, a bibliotekarz przed trzydziestką zarabia w granicach 2 tys. zł. Wspólnie z żoną postanowili, że ona zostanie trochę w domu, by więcej czasu poświęcić dzieciom.

- Praca bibliotekarza to dziś walka o każdego czytelnika. A już ten świadomy jest na wagę złota - podkreśla. - DKK to supersprawa. Ludzie odkrywają, że inni też czytają książki (co nie jest dziś oczywiste) i chcą o nich rozmawiać.

 <!** Image 4 align=none alt="Image 172181" >

Bogumiła w sercu wsi

Biblioteka na wsi to zdecydowanie coś więcej niż tylko wypożyczalnia książek. Bogumiła Lewandowska w Rzęczkowie (gm. Zławieś Wielka) staje na głowie, by przyciągnąć tych najmłodszych czytelników. Stąd pochodzi, tu pracuje od 21 lat i wie, jak trafić do miejscowych. - Odbywają się tu zajęcia plastyczne, konkursy rysunkowe, czytelnicze i recytatorskie, quizy, kalambury, głośne czytanie dzieciom, gry sprawnościowe - wyliczać mogłaby jeszcze długo.

Wiejska biblioteka działa jak ośrodek kultury. Tu latem i zimą organizowane są wakacyjne zajęcia dla dzieci, przed Bożym Narodzeniem - wieczór wigilijny, w karnawale - bale. Tu za darmo skorzystać można z Internetu, ksero i faksu. Bogumiła regularnie stara się też gościć autorów. Byli już Barbara Gawryluk, Natalia Usenko, Agnieszka Frączek i Wiesław Drabik, ale będą kolejni. Taki kawałek prawdziwego, literackiego świata na wsi.

Kocha swoją pracę i kontakt z dziećmi. Wsi nigdy nie zamieniłaby na miasto, bo ceni bliskość przyrody. Jest zadowoloną żoną, mamą i panią dla trzech psów: Ferdka Reksa i Borysa oraz kota Czarka.