Marian Frąckiewicz zaczął i skończy erę SLD w samorządzie Torunia

Inna będzie, bo zabraknie w niej Barbary Królikowskiej-Ziemkiewicz, Krystyny Dowgiałło, Aleksandra Rojewskiego, Andrzeja Jasińskiego i Zbigniewa Ernesta. Nie będzie już wybranego do sejmiku Waldemara Przybyszewskiego i Grzegorza Górskiego, który się w nim nie znalazł, bo przegrał z wyborcami i różnymi partyjnymi układami.
[break]
Inna będzie Rada Miasta, bo po 20 latach zniknie z niej SLD. Pisząc w przenośni - sztandar wyprowadzi i światło zgasi Marian Frąckiewicz. Historia zatoczy koło i... się zatrzyma. To właśnie Marian Frąckiewicz był forpocztą postpezetpeerowskiej lewicy w Radzie Miasta w kadencji 1990-1994. Liderował grupie radnych (w niej był m.in. Michał Zaleski), którzy już pod szyldem SLD w czerwcu 1994 roku weszli do tego gremium. W kadencji 1998-2002 SLD miał najliczniejszy klub (23 na 50 osób) w Radzie Miasta, ale go do rządów w mieście nie dopuszczono. Potem lewicowy klub wspierał prezydenta Michała Zaleskiego, zmieniał nazwę, ale liczbowo konsekwentnie zjeżdżał w dół. W poprzedniej kadencji znów był SLD, ledwie trzyosobowy. Teraz jest tylko Marian Frąckiewicz, który wkrótce zapewne przystąpi do prezydenckiego Czasu Gospodarzy.
Inna w Radzie Miasta nowej kadencji będzie też liczebność klubów PiS i PO W przypadku pierwszego się zwiększy, drugiego - zmniejszy. Oba będą miały po - przypomnijmy - tyle samo radnych, czyli siedmiu. Teraz ich celem jest koalicja z prezydentem Zaleskim. PO wrócić więc chce do układu z kadencji 2006-2010, ale oferuje inny styl. Zamiast ustawicznych sporów z prezydentem ma być spokój. Jeśli PO-PiS faktycznie powstanie, to pewnie mniej będzie też sporów między radnymi obu partii.
Inna będzie Rada Miasta, bo pojawia się w niej Czas Mieszkańców. Faktyczna nowość, pierwsza taka w Toruniu od powstania Czasu...Gospodarzy. Niektórzy wpadli z tego powodu wręcz w euforię. Zupełnie jak w 2011 roku, gdy Ruch Palikota wszedł do Sejmu. Wprowadził wtedy - przypomnijmy - pierwsze osoby z list z prawie każdego okręgu. Tak jak teraz zrobił to w wyborach do Rady Miasta CzM. Oczywiście jest różnica - „jedynki” RP bazowały wyłącznie na popularności Janusza Palikota. CzM grał w Toruniu zespołowo. Podobne jest za to podstawowe przesłanie. RP miał odbetonować polską scenę polityczną, podzieloną między PO a PiS. CzM ma przewietrzyć układ rządzący Toruniem. I czyhają na niego dokładnie te same niebezpieczeństwa, których ominąć nie potrafił RP, przez co marnie skończył. W przypadku CzM taką groźbą byłoby tkwienie jedynie przy krytyce prezydenta Zaleskiego.
Bardziej inna Rada Miasta już nie będzie. Przede wszystkim dlatego, że nie spełniły się prognozy i klub Czasu Gospodarzy nie będzie miał 9-10 radnych. Wielu z jego kandydatów cały czas nie może pojąć, że np. Andrzej Jasiński czy Mariusz Orłowski dostali po zaledwie 180 kilka głosów. Dobrze się stało, że ten klub nie będzie liczniejszy. Przez lata radni CzG pokazali, że może i niektórzy z nich są aktywni w terenie, ale w czasie sesji Rady Miasta są bezwolnymi wykonawcami woli prezydenta. Większość wyborców w Toruniu pokazała, że zaufanie do Michała Zaleskiego mają wielkie, ale do jego otoczenia - niekoniecznie.
Bardziej inna Rada Miasta nie będzie też dlatego, że nie dostali się do niej ci, którzy próbowali wylansować się na radach okręgów, czyli samorządach osiedlowych. Tacy Hubert Stys i Jarosław Wojtas dostali, łącznie licząc, ledwie sto głosów.