Minął tydzień. Cisza po podsłuchach, wolta przed wyborami

Ucichła nam Platforma Obywatelska. Przytłumiona została oczywiście podsłuchami. Czeka, co jeszcze z nich usłyszymy. Ciągle nic więc nie wiemy o platformianym kandydacie na prezydenta Torunia. Na ten miesiąc było przecież zapowiadane jego objawienie. Nie poznamy go jednak ani w tym lipcowym tygodniu, ani w kolejnym. Zarząd krajowy partii przesunął bowiem na wrzesień termin przedstawienia mu przez tzw. teren list kandydatów w listopadowych wyborach samorządowych.
[break]
[
Jeszcze więcej czasu na zastanawianie się dostał więc szef kujawsko-pomorskiej PO poseł Tomasz Lenz. Do kandydowania na prezydenta Torunia namawia go sam premier Donald Tusk. Ten sam premier, który miesiące temu mówił, by Platforma nie wojowała z prezydentami tych miast, którzy mają silne poparcie i pokonanie ich jest bardzo wątpliwe. Cóż, nie w takich sprawach Donald Tusk prezentował nam amnezję. Z drugiej strony w tyle głowy stale trzeba mieć myśl, że rząd - wbrew zdobytemu w czerwcu wotum zaufania - może się jednak „walnąć”, będą przyspieszone wybory parlamentarne, a wtedy priorytety zasadniczo się zmienią.
[
W kontekście wyborów samorządowych priorytetem dla PO w naszym fyrtlu jest głosowanie do sejmiku województwa. A w nim - kolejna kadencja marszałka dla Piotra Całbeckiego. Oczywiście będzie liderem listy PO w okręgu toruńsko-chełmińskim (wzmocnionym jednym mandatem z powodu wyludnienia się Bydgoszczy). Oczywiście z perspektywą wielkiego indywidualnego sukcesu - czy to się komuś podoba, czy nie. Za marszałkiem na liście do sejmiku ma się znaleźć Maciej Karczewski. To ciekawostka, bo znany w Toruniu optometrysta przebąkiwał miesiące temu o starcie w wyborach prezydenta Torunia i do Rady Miasta. A tu taka wolta. Co do innych priorytetów i wspomnianej toruńskiej Rady Miasta, to w niej PO chciałaby wrócić po czteroletniej przerwie do koalicji z prezydentem Zaleskim. W ten sposób miałaby choć trochę wpływu na miasto. Bo obecnie, w czasie tkwienia w opozycji, przed totalną marginalizacją ratuje ją tylko marszałek Całbecki, mający świetne kontakty z prezydentem.
[
W koalicji PO miałaby, a raczej chciałaby zastąpić Prawo i Sprawiedliwość. Jej działacze pocieszają się, że w ostatnich miesiącach PiS podpadło prezydentowi Zaleskiemu. Przecież półtora roku temu radni tej partii nie poparli pomysłu przeznaczenia większej puli pieniędzy na budowę sali koncertowej na Jordankach. Potem manifestacyjnie przez wiele miesięcy nie przychodzili na spotkania koalicji, którą tworzą z prezydentem, jego Czasem Gospodarzy i SLD. Następnie wstrzymali się od głosu w sprawie utworzenia Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych. Wreszcie w czerwcu prof. Grzegorz Górski i Barbara Królikowska-Ziemkiewicz nie wzięli udziału w głosowaniu nad absolutorium dla prezydenta Zaleskiego. Niby sporo się tego zebrało. Tyle tylko że PiS po prostu cwaniakuje. A gdybać o układankach w nowej kadencji sobie można, a wszystko i tak zweryfikuje wynik wyborów.
[
Co do PiS-u, to jest też opisywana już przeze mnie szeroko w tym miejscu sprawa kandydata tej partii na prezydenta Torunia, czyli wiceprezydenta Zbigniewa Rasielewskiego. Czujni obserwatorzy życia wewnętrznego samorządu Torunia są zniesmaczeni jego postawą. I zwrócili mi uwagę, że skoro wiceprezydent się w tychże wyborach wystawia, to składa jednocześnie niepisane wotum nieufności wobec swego szefa. W końcu jego kandydowanie trzeba odczytać jako sugestię, że będzie lepszym prezydentem. W tej sytuacji następnego dnia po zwycięstwie w PiS-owskich prawyborach powinien się podać do dymisji. Co ja na to? Przecież już pisałem, że kandydatura wiceprezydenta R. to totalna groteska, fundowana nam przez toruńskie PiS. I tyle.