Nie można było tak od razu?

Wiele razy zwracałem uwagę na to, że nasze niezwykle bogate miasto przy okazji rozbudowy wyrzuca pieniądze w błoto. Irytowałem się, patrząc na tragiczny stan kamienic zarządzanych przez Zakład Gospodarki Mieszkaniowej. Słysząc, jak bardzo ZGM nie ma środków na ich remonty i jednocześnie patrząc, jak z polecenia gospodarzy miasta buldożery rozjeżdżają przeznaczone do wyburzenia domy przy Szosie Chełmińskiej, chociaż przecież można by z nich było odzyskać sporo rzeczy przydatnych później np. przy remontach. To nie po gospodarsku, na znacznie od nas bogatszym Zachodzie tak się nie robi.

Być może te uwagi odniosły wreszcie jakiś skutek. W sobotę wybrałem się na obchód znikającej Chełmionki. Przy jednym z burzonych domów zobaczyłem robotników oczyszczających cegły i układających je na paletach. Nie powiem, że się cieszę, bo między opuszczonymi domami i pniami drzew wyciętych przy Szosie Chełmińskiej wcale się radośnie nie czułem. To już nie jest moja Chełmionka. Dobrze jednak, że przynajmniej nie wyląduje ona w całości na śmietniku.