Nowa instalacja w toruńskim Parku Pamięci odsłonięta. To hołd dla bezimiennych ofiar Zbrodni Pomorskiej [zdjęcia]

Zobacz wideo: Takie mają być zasady emerytur stażowych.

Park Pamięci Ofiar Zbrodni Pomorskiej 1939 to niewielki skwer w centrum Torunia. Znajduje się przy ul. Uniwersyteckiej w sąsiedztwie dworca autobusowego i Miejskiej Przychodni Specjalistycznej. Właśnie tam po raz kolejny oddano hołd ofiarom tragicznych wydarzeń sprzed 82 lat, podczas których życie z rąk Niemców straciło nawet 30 tys. Polaków. Tym razem specjalną instalacją uczczono pamięć zabitych, których tożsamość wciąż jest nieznana.

Jak ona wygląda? Zastygły metal symbolizuje przemoc i okrucieństwo wojny, biały granit ma przypominać o ofiarach - mieszkańcach Pomorza, którzy zginęli z rąk niemieckich okupantów w 1939 roku. Szczególne znaczenie w całej instalacji mają spadające krople wody.

- Od trzech lat odsłaniamy kolejne karty prawdy o tej zbrodni. Park Pamięci to miejsce, które przemawia wieloma symbolami, przestrzenią, rzeźbami. Ostatnia stacja tej drogi krzyżowej to stacja nadziei. Pod płaczącą wierzbą od dziś czas wyznaczać będą krople wody, krople życia. To one, wypływając z martwej białej skały i rozbijając się o ostrze mroków ludzkiej bezduszności, w końcu to ostrze stępią. Śmierć nie zwycięży, nigdy nie pokona sumienia człowieka. Każda kropla to wspomnienie kolejnej ofiary. Wspomnienie wołające do naszych sumień o przebaczenie i dobro, o oddalenie nienawiści, o zburzenie murów - mówił w swoim wystąpieniu marszałek Piotr Całbecki.

W ramach wojewódzkich obchodów 82. rocznicy Zbrodni Pomorskiej w Centrum Kulturalno-Kongresowym Jordanki odbyła się także uroczysta gala, podczas której wręczono medale stulecia powrotu Pomorza i Kujaw do wolnej Polski.

Terminem Zbrodnia Pomorska określa się ludobójczą akcję „odpolszczania” północno-zachodniej części polskich ziem, przyłączonych wkrótce po napaści Niemiec na Polskę w 1939 roku do III Rzeszy. Zaplanowane jeszcze przed wybuchem wojny i przeprowadzone według przygotowanych zawczasu list proskrypcyjnych masowe rozstrzeliwania ludności cywilnej, przede wszystkim inteligencji oraz osób zaangażowanych w umacnianie polskości, pochłonęły dziesiątki tysięcy istnień. Historycy mówią nawet o 50 tysiącach ofiar, spośród których zidentyfikowano zaledwie 10 tysięcy. Niemiecka dokumentacja zawierająca listy ofiar została, dla zatarcia śladów, zniszczona już w 1939 roku. Zacieranie śladów odbywało się także w 1944 roku. Niemcy wydobywali z dołów śmierci zwłoki, palili je, a popioły zakopywali lub topili w jeziorach.