Opiekunowie osób niepełnosprawnych też potrzebują pomocy

Środowisko opiekunów osób niepełnosprawnych nie jest jednolite. Bywa, że wręcz skonfliktowane. Różne organizacje i grupy zarzucają sobie wzajemnie pomijanie interesów innych grup np. podczas negocjacji z rządem.

Zobacz też

Jakie potrzeby ON są dziś zgłaszane? - Po pierwsze, konieczne jest utworzenie koszyka gwarantowanych świadczeń rehabilitacyjnych, zdrowotnych oraz usług opiekuńczych i oparcie na nim zindywidualizowanego zaopatrzenia ON w świadczenia - mówi Iwona Hartwich z organizacji Rodzice Osób Niepełnosprawnych (RON).

Kolejny postulat to zagwarantowanie co najmniej jednego w roku kalendarzowym bezpłatnego turnusu rehabilitacyjnego dla ON (ze wskazaniem do rehabilitacji) oraz, o ile to niezbędne, dla jej opiekuna.

Postulat numer 3 to usprawnienie systemu finansowania likwidacji barier architektonicznych, komunikacyjnych, pozyskiwania wyrobów medycznych, leków podtrzymujących życie, sprzętu ortopedycznego, rehabilitacyjnego i środków pomocniczych. Wreszcie: zrównanie kwoty zasiłku pielęgnacyjnego z kwotą dodatku pielęgnacyjnego w ZUS.

Czytaj też: Jak UMK zarabia na sprzedaży ziemi

RON cały czas postuluje też podniesienie wysokości renty socjalnej z wysokości 84 proc. do 100 proc. renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Kolejny bolesny problem w Polsce to rodzice pełnoletnich już, czy nawet dojrzałych niepełnosprawnych. - My, matki na emeryturach, które opiekowałyśmy sie takimi dziećmi 40-50 lat powinnyśmy dostawać całe świadczenie pielęgnacyjne. Pomyślane jest ono jako rekompensata dla rodziców, którzy nie mogą pracować zawodowo ze względu na stan dziecka. My też nie mogłyśmy i nie możemy pracować - podkreśla wiele matek.

Kolejny problem to pamięć o tym, że ON bywają nie tylko rodzice. Może nim stać się np. zona opiekująca się mężem lub odwrotnie. Takie osoby czują się zapomniane przez państwo i organizacje.

Czytaj komentarz autorki: Rodzice wyjątkowi