Po 40 latach pracy w Toruniu, z parafianami pożegna się ksiądz Jerzy Molin

We wtorek o godz. 10 w kaplicy przy ulicy Strumykowej rozpocznie się nabożeństwo, podczas którego zostanie pożegnany odchodzący na emeryturę ksiądz Jerzy Molin, od października 1975 r. opiekun toruńskiej parafii ewangelicko-augsburskiej. Świadek i uczestnik wielu ważnych momentów w najnowszej historii Torunia - miasta, które było kolebką reformacji na ziemiach polskich.
[break]
- Kiedy tu przybyłem, parafia była w marnym stanie - wspomina ksiądz Molin. - Od dwóch lat nie miała stałego duchownego. Ludzie przestali chodzić do kościoła, bo wcześniej nabożeństwa często w ogóle się nie odbywały. Początkowo cieszyłem się więc, gdy modliło się razem ze mną chociaż kilkanaście osób.
Ta sytuacja zaczęła się zmieniać. Młody ksiądz, nie posiadający samochodu, ale za to pełen zapału, ruszył w teren, odwiedzając członków swojej rozległej, bo obejmującej tereny między Inowrocławiem, Nieszawą a Chełmnem parafii. Co miesiąc wysyłał im również pocztą porządki nabożeństw.
40 lat temu parafia była w złym stanie, a sami parafianie zróżnicowani. Część z nich stanowili torunianie, którzy przed wojną zakładali polską parafię luterańską. Obok nich w ławach kościoła św. Szczepana zasiadali przybysze ze Śląska Cieszyńskiego, a także ewangelicy, którzy po wojnie przybyli do Torunia z Wilna.

To również się zmieniło. Toruń jest dziś miastem dialogu, a stał się nim m.in. dzięki wieloletnim zabiegom duszpasterza miejscowych ewangelików. Znaczącym symbolem tych przemian były chociażby nabożeństwa ekumeniczne w toruńskiej katedrze po katastrofie smoleńskiej. Każdego dnia odprawiane były w innym obrządku, przy czym w prawosławnym kazanie wygłaszał gospodarz katedry ks. Marek Rumiński, w ewangelickim prawosławny ks. Mikołaj Hajduczenia, a w katolickim pastor Molin. Było to jedyne takie wydarzenie w kraju, a poza tym pierwszy przypadek od czasów reformacji, kiedy pastor odprawiał nabożeństwo w kościele Świętych Janów.
40 lat temu toruńska parafia ewangelicka pogrążona była w kryzysie finansowym. Luteranie posiadali na własność jedynie kaplicę przy Strumykowej, budynek plebanii oraz mały cmentarz przy ul. Moniuszki. Modlili się w kościele św. Szczepana, który należał do skarbu państwa i pilnie wymagał remontu. Dziś modlą się we własnej świątyni, która ma za sobą pierwszy etap kompleksowej renowacji. Resztę poprowadzi już następny proboszcz.
- Zależy mi na tym, aby mój następca zachował dobre relacje z wiernymi i otoczeniem, żeby nie zamykał się w murach kościoła - mówi ksiądz Molin. - A co ja będę robił po tylu latach służby? Zajmę się tym co lubię: wędkowaniem, zbieraniem grzybów, pracą w ogrodzie. Noszę się też z zamiarem napisania wspomnień. Miałem do tej pory wiele ciekawych przeżyć, chciałem je jakoś utrwalić.

Teczka osobowa
- Ksiądz Jerzy Molin urodził się w 1949 roku na Śląsku Cieszyńskim. Zanim zaczął studiować teologię, ukończył technikum mechaniczne obróbki plastycznej metali. Zna się m.in. na kowalstwie.
- Jest w tej chwili najstarszym urzędującym duchownym ewangelickim w Polsce.
- Ma żonę i troje dzieci, cała rodzina jest bardzo zaangażowana w życie parafii.
- 6 stycznia przekaże parafię administratorowi, który będzie się nią opiekował aż wierni wybiorą nowego pastora.