Polski wierzchołek bez góry

<!** Image 1 align=left alt="http://www.express.bydgoski.pl/img/glowki/reszka_jaroslaw.jpg" >Niedzielny wysyp medali i wczorajszy gimnastyczny skok po złoto zamknęły usta krytykom. W klasyfikacji medalowej znajdujemy się obecnie na 15. miejscu, co jako tako zaspokaja nasze tęsknoty za środkowoeuropejskim mocarstwem. W transmisjach z Pekinu niewiele uwagi poświęcono powracającym skargom siatkarek na trenera Bonitę czy atakowi szermierzy na prezesa związku. Szkoda, bo być może stracimy w ten sposób okazję, aby posprzątać kawałek przydomowego ogródka.

Klasyfikacja medalowa, którą tak się przejmujemy, to bowiem kolorowe zawracanie głowy. Do tej pory - i mogę się założyć, że tak już pozostanie - zdecydowanie prowadzą w niej Chiny. Czy jednak proste zestawienie zdobytych krążków przekonuje kogokolwiek, że sport stoi w Chinach na wyższym poziomie niż w USA? A czy niedawna pucharowa wygrana Lecha Poznań nad Grasshoppers Zurich aż 6:0 przekonała kibiców, że jesteśmy futbolową potęgą? Wracając do igrzysk, wystarczy zdać sobie sprawę z faktu, że państwo, które wcześniej zdołałoby nakłonić do zmiany obywatelstwa Michaela Phelpsa (pięć złotych krążków w indywidualnych startach), nawet gdyby nie wystawiło w szranki żadnego innego sportowca, miałoby do wtorku jedenaste miejsce w medalowym rankingu.

<!** reklama>Wyższe niż wczoraj zajmowała np. Francja, mająca wprawdzie w dorobku aż 28 medali, lecz tylko cztery złote. Nie sądzę jednak, by Francuzi czy lepsi od nas w Pekinie tylko o jedno miejsce na podium Hiszpanie rwali sobie z tego powodu włosy z głowy. Tenis, pływanie, lekka atletyka, piłka nożna, koszykówka - przy całym szacunku dla Leszka Blanika i Agnieszki Wieszczak - przede wszystkim te letnie dyscypliny uprawia świat i wyniki w nich wystawiają świadectwo poziomu wyczynu w danym kraju. Są jak wierzchołek góry lodowej, który daje pewność, że pod lustrem wody znajduje się potężna podstawa.