Zgodnie z art. 522 Kodeksu cywilnego umowa przejęcia długu winna być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności. To samo dotyczy zgody wierzyciela na przejęcie długu.
Natomiast zgoda dłużnika na przyjęcie długu może zostać wyrażona w dowolnej formie. Ponadto zgoda na przyjęcie długu może zostać złożona którejkolwiek ze stron.
W jakiej formie zgoda?
Zgodnie z treścią artykułu 520 Kodeksu cywilnego każda ze stron, które zawarły umowę o przejęcie długu, może wyznaczyć osobie, której zgoda jest potrzebna do skuteczności przejęcia, odpowiedni termin do wyrażenia zgody. Bezskuteczny upływ wyznaczonego terminu jest jednoznaczny z odmówieniem zgody. Należy mieć tutaj na uwadze, iż przy wyznaczaniu terminu trzeba wziąć pod uwagę okoliczność konkretnej sprawy. Na przykład rodzaj i treść świadczenia, odległość oraz sposób zawiadomienia o przyjęciu długi. Po to, by istniała możliwość udzielenia odpowiedzi z zachowaniem tego terminu.
Kiedy zgody brak
Skutki braku zgody są różne, w zależności od tego, czyja zgoda była potrzebna. Artykuł 521 Kodeksu cywilnego wyodrębnia następujące przypadki.
Po pierwsze, jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody dłużnika, a dłużnik zgody odmówił, umowę uważa się za niezawartą.
Po drugie, jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody wierzyciela, a wierzyciel zgody odmówił, strona, która według umowy miała przejąć dług, jest odpowiedzialna względem dłużnika za to, że wierzyciel nie będzie od niego żądał spełnienia świadczenia.
Zatem niewyrażenie zgody przez wierzyciela powoduje bezskuteczność umowy przejęcia długu. A zarazem - zobowiązuje osobę trzecią, która w umowie z dłużnikiem zobowiązała się przejąć dług, do odpowiedzialności za to, iż wierzyciel nie będzie żądał od dłużnika spełnienia świadczenia.
„Czynność kulejąca”
Warto zaznaczyć, że brak zgody wierzyciela nie prowadzi do nieważności umowy, lecz oznacza, iż czynność przejęcia długu jest tzw. czynnością kulejącą o zawieszonej bezskuteczności. Czyli taką, która od samego początku nie wywołuje żadnych skutków prawnych.
Co więcej, zgoda wierzyciela na przyjęcie długu może być wyrażona przed albo po zawarciu umowy.
Natomiast zgoda w postaci potwierdzenia ma moc wsteczną, licząc od chwili zawarcia umowy o przyjęciu długu.
Art. 522 Kodeksu cywilnego mówi: „Umowa o przejęcie długu powinna być pod nieważnością zawarta na piśmie. To samo dotyczy zgody wierzyciela na przejęcie długu” .
W każdym środowym wydaniu „Nowości” (uwaga, zmieniliśmy termin - środa zamiast piątku) Czytelnicy znajdą rubrykę z prawniczą poradą. W niej - odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące wątpliwości prawnych.
Pytania można przysyłać
pod adresem mailowym:
[email protected].
Z inicjatywą udzielania takich
porad wspólnie z naszą redakcją wyszła Okręgowa Rada
Adwokacka w Toruniu.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
