Profesor Andrzej Radzimiński przyznał się do plagiatu, ale zastanawia się, czy nie pochopnie

Wszystko zaczęło się kilkanaście dni temu, kiedy to dr Antoni Grabowski na portalu społecznościowym academia.edu zamieścił tekst pt. „Metoda pracy Andrzeja Radzimińskiego”.
[break]

Zwrócił w nim uwagę na to, że książka prof. Andrzeja Radzimińskiego pt. „Kobieta w średniowiecznej Europie”, która w 2012 roku ukazała się nakładem Wydawnictwa Naukowego UMK, jest pozbawiona przypisów, a długie partie tekstów są „żywcem wzięte” od innych autorów. Mówiąc wprost zarzucił byłemu rektorowi UMK plagiat.

Prof. Andrzej Radzimiński bronił się w taki sposób, że najpierw zamieścił na portalu pełną wersję książki, która chwilę później zniknęła, a potem tłumaczył doktorowi Grabowskiemu, czym jest... książka popularnonaukowa. Groził też konsekwencjami prawnymi.
Przedwczoraj zmienił zdanie i przyznał się do błędu. „Nowościom” powiedział jednak, że działał pod wpływem emocji.

- W specjalnym oświadczeniu napisałem: „Po dokładnym porównaniu i analizie moich materiałów, z głębokim ubolewaniem przyznaję, że we wspomnianej książce wykorzystałem w sposób niewłaściwy, niezgodnie z dobrymi praktykami w nauce, prace osób trzecich, naruszając tym samym ich prawa” - mówi prof. Andrzej Radzimiński. - Nie wiem jednak, czy postąpiłem słusznie. Sprawą zajmie się prawnik, którego poprosiłem o ocenę. Działałem zgodnie z prawem. Gdyby to była praca naukowa, nigdy nie pozwoliłbym sobie na to, żeby nie było w niej przypisów, ale ta książka, w pełni autorska koncepcyjnie, była popularnonaukowa i tego nie wymagała.

Co na to władze uczelni?

- Całą sprawę znamy ze strony internetowej. Rektor prof. Andrzej Tretyn nie podjął jeszcze żadnej decyzji w tej sprawie - komentuje rzecznik UMK- Marcin Czyżniewski. - Z kolei rektor Radzimiński zobowiązał się do wystąpienia do specjalistów w dziedzinie prawa autorskiego o przygotowanie opinii prawnej, która pozwoli ustalić skalę i charakter naruszenia.

Ze strony internautów, którzy śledzili konflikt na portalu academia.edu, opinie są jednoznaczne. Oto jedna z nich: „Radzimiński jest zbyt inteligentny, by nie rozumieć zasad działania programów antyplagiatowych. Doskonale wie, że prace wskazane przez Grabowskiego, z których przepisał całe fragmenty, nie znajdują się w żadnych bazach danych. To raczej argument dla mało inteligentnych obserwatorów całej sprawy”.