Przepis na przyjemny chillout? Rolki i muzyka w słuchawkach

Jak zaczęła się Pana przygoda z rolkami?
Tak samo jak chyba w przypadku większości rolkarzy, powód rozpoczęcia przeze mnie jazdy na rolkach był prosty - chęć zastąpienia czymś łyżew w okresie letnim. Pierwsze łyżwy dostałem w wieku bodajże siedmiu lat, a jeździć uczył mnie dziadek. Po trzech latach łyżwy przestały mi już wystarczać i dostałem pierwsze rolki, jednak to nie było to samo i z racji raczej tandetnej jakości rolek jazda szła dość opornie. Dopiero na początku liceum uzbierałem na pierwszy porządny sprzęt, z którego dość szybko przerzuciłem się na rolki do jazdy agresywnej (czyli polegającej na wykonywaniu trików i skoków - przyp. red.). Półtora roku jazdy na skateparku utwierdziło mnie jednak w przekonaniu, że nie do końca podobają mi się ograniczenia, które daje taki styl jazdy. Wraz z przeprowadzką do Torunia spieniężyłem więc swoje rolki, zainwestowałem w sprzęt do freeride’u, czyli jazdy po mieście, no i tak mija już pięć lat ich intensywnego użytkowania.
Dlaczego warto zainteresować się rolkami?
Przede wszystkim to świetny sposób na aktywne spędzenie wolnego czasu. Samych stylów jazdy na rolkach też nie brakuje. Wspomniana jazda agresywna, freestyle slalom, jazda szybka czy właśnie freeride - każdy z czasem znajdzie styl, który mu odpowiada.
Na jakich rolkach Pan jeździ?
Aktualnie posiadam rolki firmy Rollerblade, model Fusion X3 i jeździ mi się w nich na tyle dobrze, że nie spieszę się z ich wymianą na nowszy model.
Gdzie w Toruniu są najlepsze warunki dla rolkarzy?
Dobre pytanie, jak ktoś zna na nie odpowiedź to chętnie się dowiem... A mówiąc poważnie - to kwestia indywidualna. Ja osobiście nie lubię jeździć w kółko lub tymi samymi ścieżkami podczas jednego wypadu. Z reguły wyznaczam sobie punkt, do którego chce dojechać i jadę w ciemno bez wcześniejszego zapoznawania się z trasą. Najczęściej kończę gdzieś w okolicach starówki lub Bydgoskiego, do domu wracam oczywiście inną drogą. Natomiast, gdy mam ochotę na typowo rekreacyjną jazdę, to ścieżki rowerowe na Rubinkowie, w okolicach Dworca Wschodniego i nowego mostu nadają się do tego znakomicie.
Wiem, że jeździ Pan również na deskorolce...
Stwierdzenie, że „jeżdżę na desce” to zdecydowana przesada. Ostatnio zainwestowałem w takową, żeby spróbować swoich sił, ale jako że nigdy wcześniej nie miałem z deską styczności, to na razie idzie mi dość opornie. Na szczęście oczekiwania co do niej mam dość niskie, bo chcę po prostu używać jej jako alternatywnego środka transportu. Ambitniejszą jazdę zostawię sobie zdecydowanie dla rolek.
Brał pan udział w imprezach z cyklu Nightskating Toruń. Na czym one polegają?
Rzadko biorę w udział w imprezach rolkarzy czy zbiorowych przejazdach, preferuję samotną jazdę ze słuchawkami w uszach. Ale gdy dowiedziałem się, że do Torunia w końcu wróciła impreza z cyklu Nightskating, to postanowiłem spróbować. Idea jest prosta - wieczorny przejazd rolkarzy ulicami miasta. Jest to świetna okazja, żeby bezpiecznie pośmigać po drogach. Tempo dość wolne, bezpieczne, ale na niektórych odcinkach można troszkę poszaleć. Jak dotąd odbyły się dwa takie eventy, chociaż polecam śledzić fanpage „Nightskating Toruń” na Facebooku, bo podobno jeszcze w tym roku odbędzie się przynajmniej jeden taki przejazd.
Rolki to dobry sposób na wieczorny „chillout”?
Zdecydowanie polecam taką jego formę, chociaż do razu dodam, że to chyba bardziej kwestia tego, kto jakiej muzyki w słuchawkach do tego potrzebuje i jakie tempo jazdy preferuje. Dla mnie nie każda muzyka nadaje się na rolki. Nie wyobrażam sobie jazdy do muzyki, której słucham w domu właśnie w celu „wychillowania”.

Wspomniał pan, że preferuje jazdę ze słuchawkami na uszach. Jaka muzyka najlepiej nadaje się Pana zdaniem do słuchania podczas jazdy na rolkach?

Kwestia gustu. Ja osobiście do jazdy najbardziej lubię energiczną i żywą muzykę. Królują tu zdecydowanie klimaty kalifornijskiego punk rocka i takie zespoły jak Pennywise, Descendents czy szwedzki Millencolin, jednak czasami lubię sobie „odpalić” starsze albumy Beastie Boys czy jakiegoś dobrego rock’n’rolla, z moim ukochanym Social Distortion na czele. Poza tym wszystko, przy czym nie da się zasnąć podczas jazdy. Ostatnio katuję nowy album moich kolegów z Poison Heart i też się sprawdza.
Czyli subkultura rolkarzy i skateboardzistów wiąże się ze światem muzyki?
Zdecydowanie bardziej wiąże się z nim kultura skaterów. Jest cały nurt tak zwanego skate punka, powiązany z deskorolką. Często można zobaczyć wymiataczy na deskach w teledyskach, część z muzyków też aktywnie jeździ - tu idealnym przykładem będzie chyba Toby Morse z H2O. Ten zespół ma nawet w repertuarze piosenkę „Skate!” z gościnnym udziałem Steve’a Caballero, słynnego skateboardzisty. O rolkach raczej cisza w tym temacie, chociaż ostatnio widziałem, że kilka kapel rock’n’rollowych nawiązywało w utworach i klipach do klasycznych, choć dziś już niemal oldschoolowych wrotek. Na przykład zespół Giuda czy Bombshell Rocks z teledyskiem do utworu „This Time Around”.
Tego lata w klubie „Dwa Światy” zagra kilka uznanych alternatywnych zespołów. Czy ich członkowie są związani z kulturą skaterów?
O to, czy są skejtami, trzeba by najlepiej zapytać ich samych. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że zarówno Goddamn Gallows, jak i Reno Divorce wypuścili do sprzedaży deski do deskorolek sygnowane swoimi nazwami, można mieć podejrzenia, że coś ich z tą kulturą łączy. Jak ktoś ma jednak ochotę z nimi o tym samemu porozmawiać, to zapraszam na koncerty - kolejno 18 lipca i 14 sierpnia. Przy okazji będzie można posłuchać dobrej rock’n’rollowej muzyki.