Ratujmy groby zasłużonych torunian! [ZDJĘCIA]

Ulica Miodowa w Warszawie zawdzięcza swoją nazwę toruńskim piernikarzom, którzy osiedlili się w jej rejonie w XVI stuleciu. Jest ona jednym z wielu śladów działalności naszych przodków na warszawskim bruku. Wielką ich kopalnią - jeśli tak można powiedzieć - jest cmentarz ewangelicki przy ul. Młynarskiej.

Na tej nekropolii zostały złożone kości Efraima Szregera, jednego z najwybitniejszych architektów czasów stanisławowskich, który pierwsze kroki stawiał w rodzinnym Toruniu projektując kościół św. Ducha.

Czytaj także: Wstyd! Groby wielkich torunian w opłakanym stanie

Tutaj również spoczęła Ludwika Skarbkowa, z bogatej toruńskiej rodziny Fengerów, rezydującej w kamienicy przy ul. Mostowej. Na przełomie XVIII i XIX wieku Ludwika z Fengerów Skarbkowa kupiła majątek w Żelazowej Woli, tam, jako wychowawcę swoich dzieci zaangażowała Mikołaja Chopina.

Samuela Bogumiła Lindego, autora pierwszego słownika języka polskiego, nikomu przedstawiać nie trzeba. Tabliczka umieszczona przy jego grobie na warszawskim cmentarzu informuje, że pomnik został odnowiony staraniem społecznego komitetu opieki. Stan nagrobka na wielką aktywność komitetu nie wskazuje.

Jeszcze gorzej wygląda nagrobek dyrektora słynnej Szkoły Rycerskiej, Michała Hubego. Napis informujący m.in. o tym, że dyrektor i jego małżonka pochodzą z Torunia, jest czytelny, pomnik jednak się sypie.

Problem z warszawskimi grobami zasłużonych torunian nie jest nowy. Propozycja, aby wobec bierności warszawiaków, z pomocą przyszli torunianie, pojawił się już kilka lat temu. Przeszedł wtedy bez echa. Jak będzie teraz? Czy miasto dumne ze swojej historii, a także uczelni kształcącej m.in. doskonałych konserwatorów, podejmie jakąś inicjatywę?

- To bardzo dobry pomysł, na pewno warto się nad nim zastanowić - mówi Marcin Czyżniewski, przewodniczący Rady Miasta Torunia oraz rzecznik Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Trzymamy kciuki i liczymy na efekty.