Sędzia nie upilnował

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/piorkowski_waldemar.jpg" >Przewodniczący składu orzekającego toruńskiego sądu w procesie przeciwko Ewie P. i Tadeuszowi P. bardzo pilnował, aby rozprawy toczyły się tylko w ramach stawianych oskarżonym zarzutów. A te dotyczą w sumie bardzo pospolitego przestępstwa, jakim jest próba uzyskania kredytu na podstawie fałszywego dokumentu. Nie pozwalał na żadne wycieczki obyczajowe dotyczące skomplikowanych prywatnych relacji Ewy P. i duchownego. Uchylał również wszelkie pytania dotyczące rzekomych moralnych zakamarków toruńskiej kurii.

<!** reklama>Ale do końca mu się to nie udało, ponieważ w ostatnim słowie oskarżeni mogą mówić co chcą i sąd przerwać im tego nie może. Ewa P. jest kobietą o silnej i wyrazistej osobowości. Poza tym sama przyznała, iż obraca się od lat w środowisku duchownych. Jej wujek był księdzem, a ona sama była wielokrotnie prywatnym gościem najwyższych toruńskich dostojników Kościoł a. Zna więc ich - jak twierdzi - tak dobrze, jak nikt inny. Sprawia też wrażenie, że jest bardzo pewna tego, co o nich mówi. A skoro tak, to chyba również wie, iż publiczne pomawianie kościelnego hierarchy o adorowanie jej i próby zaciągnięcia do łóżka to podważanie wiarygodności koniecznej do sprawowania duchowej posługi. Tak samo jak mówienie, że inny z księży jest gejem.

Takie stwierdzenia nadają się do złożenia pozwu cywilnego o zniesławienie i ciekaw jestem, czy przywołani przez Ewę P. duszpasterze to zrobią. Chyba że rewelacje te są tak niedorzeczne, iż nie warto się nad nimi nawet pochylić. Bo może to tylko desperacka próba obrony przez atak?