Skórki jabłek zamiast węgla

Ogrzewania potrzebuje każdy dom w naszej strefie klimatycznej. Ciągłe podwyżki cen gazu, energii elektrycznej, opału olejowego kierują więc ku odnawialnymi nośnikami energii.

<!** Image 2 align=none alt="Image 97690" sub="Dużo większe od drobnych jak fasolki peletów są brykiety - z drewna, słomy lub innej biomasy / Fot. Łukasz Trzeszczkowski">Takimi źródłami mogą być trociny, susz z jabłek i Słońce.

Trochę inna koza

- Amerykanie zrewolucjonizowali ogrzewanie drewnem - mówi Lech Kowalewski z magazynu „Instalator”. - Na początku lat 70 XX wieku zaczęli jako pierwsi na świecie produkować zagęszczone granulki z trocin i innych odpadów pozostałych po ścince drzew bądź karczowaniu krzewów, zwane peletem.

W USA, Kanadzie i Skandynawii, gdzie zimy są mroźniejsze niż u nas, furorę robi dzieło dr. Jerry’ego Whitfielda, specjalistę od procesów spalania w turbinach samolotów Boeinga. Skonstruował on bezpieczny i zgrabny piec wyglądem nawiązujący do żeliwnych „kóz” na nóżkach. Niektóre typy tego pieca są zwyczajne, inne jak z westernów. Obudowa ukrywa mechanizm całkowicie zautomatyzowanego dorzucania do pieca i spalania peletu. Piecem kieruje inteligentne elektroniczne urządzenie. Uruchamia się go za pomocą pilota albo wysyłając sms z telefonu komórkowego. Piec równie dobrze sprawdza się w eleganckich apartamentowcach, starych kamienicach, domkach jednorodzinnych, restauracjach, warsztatach, jak i osiedlowych ciepłowniach. Od niedawna pojawił się również na polskim rynku. Jest jednak - jak i wszystkie inne ekologiczne produkty w Polsce - drogi.

<!** reklama>Zwolennicy ekologii uważają jednak, że warto ogrzewać peletem, ponieważ daje on korzystny bilans energetyczny w relacji do oleju opałowego czy gazu.

Siano, słoma i obierki

Polska zajmuje 9. miejsce na świecie, a 7. w Europie w produkcji peletu. Eksportuje go głównie do Skandynawii i Niemiec, gdzie refunduje się ekologiczne ogrzewanie. W Niemczech, po zainstalowaniu pieca na pelety, można liczyć na zwrot 1500 euro. We Francji 50 procent wartości zakupu urządzenia odlicza się od podatku.

- Wytwarzanie peletu może być poniekąd lekarstwem na nadprodukcję słomy w rolnictwie, bo i ona wykorzystywana jest do wytwarzania granulatu - uważa Przemysław Senkowski, autor publikacji w dwumiesięczniku „Eko-U nas”.

- Drewno a nawet węgiel mogą z powodzeniem być zastapione przez brykiety ze słomy - twierdzi inż. Roman Długi z firmy, która razem z Urzędem Miasta Poznania i Politechniką Poznańską realizuje pilotażowy projekt pod hasłem „Zamień węgiel na brykiety ze słomy” i zachęca mieszkańców poznańskich starych Winogradów, by palili w piecach ekologicznymi surowcami. Do ich produkcji wykorzystuje się słomę z rzepaku lub pszenicy. Brykiety robi się również ze zrębków, trocin, energetycznej wierzby, ziarna, siana, suszu jabłkowego i innych odpadów przemysłu rolno-spożywczego. W trakcie ich spalania wydziela się tyle dwutlenku węgla, ile roślina pobrała w czasie wegetacji. A popiół służy jako nawóz pod rośliny. Biomasa nadaje się do palenia w tradycyjnych kotłach grzewczych, ciepłowniach, piecach kaflowych i kominkach. Jedna tona węgla odpowiada 1,25 tony brykietów z biomasy.

- Kupując i instalując urządzenia do produkcji surowców ze źródeł bioodnawialnych rolnicy mogą liczyć na dotację w ramach pomocy unijnej „Modernizacja gospodarstw rolnych” z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013 - mówi Roman Such z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Toruniu.

Schwytać promienie

- Warto połączyć ogrzewanie peletem z kolektorami słonecznymi - uważa prof. Włodzimierz Kotowski, chemik z Politechniki Opolskiej, autor unikatowej metody wytwarzania benzyny z węgla kamiennego. - Ogrzewanie peletam jest tak samo komfortowe jak gazem czy olejem, a sprzężone z słonecznym kolektorem, daje niezwykle energooszczędne rozwiązania.

„Wykorzystaj słońce, które daje ciepło za darmo” - brzmią slogany reklamowe kolektorów solarnych. - „Zainwestuj tylko raz i już na zawsze płać mniej za ogrzewanie swojego domu”.

- Kolektory, umiejscowione na dachu, elewacji czy na specjalnym stelażu na ziemi, zamieniają energię promieniowania słonecznego na ciepło. Oszczędność to 80 procent kosztów podgrzewania ciepłej wody użytkowej i obniżenie o 40 procent kosztów centralnego ogrzewania. Cena – wraz z kotłami na wodę - wynosi około 10 tys. zł.

- Niebagatelne zmniejszenie wydatków na ogrzewanie jest możliwe, jeśli mamy tzw. autonomiczny, czy inaczej pasywny dom - twierdzi mgr inż. Krzysztof Lis, specjalista od systemów grzewczych. - Według niemieckich standardów, „Passivhaus” potrzebuje w ciągu roku do ogrzania jednego m kw domu 2,5 kg węgla! Taki dom jest bardzo dobrze ocieplony, uszczelniony i wyposażony w kilka mało nam znanych urządzeń. Rekuperatory - wymienniki ciepła odzyskują je z powietrza wydmuchiwanego na zewnątrz domu, podgrzewając zasysane świeże powietrze. Radiator kumuluje ciepło powstałe przy gotowaniu i grzaniu wody do kąpieli oraz oddawane przez lodówkę czy zamrażarkę. Passivhaus ma też na południowej ścianie olbrzymie okna, które wpuszczają światło słoneczne (czyli i ciepło) do środka, nie pozwalając na jego ucieczkę.

Dom przyszłości?

Czy jednak ta technologia trafi do nas? Na razie wystarczy przespacerować się jesienią i zimą ulicami Bydgoszczy czy Torunia, a włosy i odzież cuchną, jakby się było w spalarni śmieci. Ludzie w starych kamienicach i na osiedlach domów jednorodzinnych ogrzewają się, siegając po odpady. Palą, czym popadnie. Nawet niezwykle toksycznymi butelkami z plastiku...