W poprzednim odcinku poświęconym ulicy Groblowej przypomnieliśmy jej oblicze w okresie pruskim, a także w przedwojennych właścicieli kamienic.
W tych kamienicach w latach 1920–1939 działało wiele składów, wytwórni, zakładów i instytucji. I w tym przypadku nie sposób wymienić wszystkich, choć postaramy się uchwycić różnorodność przedwojennej ulicy Groblowej.
<!** reklama left>Była też redakcja
Z większych i ważniejszych wytwórni i instytucji działały Bank Polski, Izba Rzemieślnicza, Drukarnia Rzemieślnicza, drukarnia i redakcja pisma „Prawda w oczy”, Wytwórnia Słodyczy „Lukulus”, Pomorska Wytwórnia Cukierków, fabryka słodyczy braci Ziętak oraz firma tej samej branży Władysław Murawskiego. Także przy ulicy Groblowej znalazło się dużo składów i zakładów meblarskich. Były to: fabryka mebli Jana Masseli (firmę założył Paweł Massela w 1896 r.), Henryka Szmalca, Leonarda Zaleskiego, B. Szczechowskiego oraz dwa składy Stanisława Zboralskiego. Naliczono tez kilka piekarni. Należały one do Franciszka Gilginasa, J. Gronka , M. Lewandowskiego i A. Płotasta.
Ulica restauracji
Restaurację „Monopolową” prowadził Franciszek Damrath, „Nowy Świat” Stanisław Florczak, a Stanisław Pełka swoją „Niespodziankę” (aż do 1939 r). Działały też jadłodajnie prowadzone przez Dawida Baumstajna i Friede Schreiber.
Przy przedwojennej ulicy Groblowej znajdowały się też liczne warsztaty rzemieślnicze, takie jak „Dynamo” warsztat i skład sprzętu elektrycznego J. Kopernika, wytwórnię pilników i szlifiernię Gustawa Gede, skład maszyn do szycia, rowerów i naprawy A. Paschadela, siodlarstwo i rymarstwo Kurta Roehra, skład i naprawę instrumentów (filia firmy bydgoskiej) prowadzoną przez B. Sommerfelda czy też zakład mechaniczno–ślusarski Franciszka Kuszajewskiego.
Kuźnię i kowalstwo przy Groblowej prowadził W. Korek, a skład opału Andrzej Lipowski i Robert Kaus. W latach międzywojennych wytwórnię wód mineralnych i hurtownię piwa po Karolu Gerike przejął O. Śmigowski.
Istniała też wytwórnia wód mineralnych „Limona”, której właścicielem był L. Ruprech. Zakład fotograficzny prowadziła Anna Jop, a od lat 30. XX w. w nieistniejącej od 1945 r. kamienicy, naprzeciw Gimnazjum Żeńskiego ulokowała swój salon fotograficzny Stanisława Welkówna reklamując go w 1934 r. : „Najpiękniejsze fotografie i portrety w różnych kolorach i tonach”.
Ostatni odcinek o ulicy Groblowej już za tydzień
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
