Sytuacja rodziny cierpiącego na neuroblastomę Karola jest trudna, ale może liczyć na pomoc

- Przekonałam się, że mogę w nieszczęściu liczyć na życzliwych i pomocnych ludzi
- mówi ze łzami w oczach pani Dorota, mama Karola.

Chłopiec ma groźny nowotwór - neuroblastomę. Jest w trakcie chemioterapii. Czeka go jeszcze długie leczenie w Uniwersyteckim Szpitalu im. Jurasza w Bydgoszczy w Klinice Pediatrii, Hematologii i Onkologii.

Rodzina zajmuje dwupokojowe mieszkanie na Jakubskim Przedmieściu w Toruniu.

- Gdy wiadomo już było, co jest z Karolem. I to, że będzie jeździł na leczenie do Bydgoszczy i wracał do Torunia, postanowiliśmy stanąć na głowie, by odnowić i urządzić synowi pokój - podkreśla pani Dorota. - Ściany pomalowaliśmy na niebiesko, tak jak zażyczył sobie Karol. „Koniczynka” dała gumolit, pomogła przy remoncie, kupnie farb. Najważniejsze, żeby w jego pokoju było czysto. Sklep podarował ortopedyczne buciki. Odwozi nas do Bydgoszczy kuzynka Marietta, która nad nami czuwa i jest do dyspozycji w każdej sytuacji. Jestem z synem przez 24 godziny na dobę. Nie mogę nawet do sklepu po zakupy wychodzić, bo Karolek zaraz to przeżywa.

Sytuacja pani Doroty i jej syna jest trudna.

- Staramy się jako rodzina pomagać. Dorota jest samotną matką, nie pracuje zawodowo, była na kuroniówce. Teraz ma zasiłek pielęgnacyjny na syna i alimenty z Funduszu Alimentacyjnego - mówi kuzynka Marietta Noga. - Dorota sama jest po usunięciu nowotworu. A śpi na podłodze przy łóżku syna, żeby trzymać go za rękę. Bardzo przydatny byłby im rozkładany fotel.

Należą do Koła Pomocy Dzieciom z Chorobą Nowotworową w Bydgoszczy. Z tego koła dostali plastry, strzykawki, materiały opatrunkowe do pielęgnacji Broviacka. Dzieci z chorobą, na którą cierpi Karol, leczone są około dwóch lat. On jest w początkowym etapie terapii.

Jak można pomóc?

- Karolowi i jego mamie przydałby się rozkładany fotel i dziecięcy wózek inwalidzki, bo mają ciężki, wypożyczony (30 zł za miesiąc),

- Kontakt - tel. 56 611 81 15