Szczególne były to dni

Katolicy obchodzą Dzień Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny, będący wspomnieniem wszystkich wiernych zmarłych, podczas którego Kościół przypomina tajemnicę czyśćca. W tych dniach odwiedzają groby bliskich, modlą się za nich, palą znicze i składają kwiaty. Tradycyjnie są to chryzantemy. Na cmentarzach panuje gwar i tłok. To też okazja do spotkania krewnych i znajomych, którzy pokonują wiele kilometrów, aby dotrzeć w rodzinne strony.

Dla ewangelików 31 października jest dniem świątecznym, ustawowo wolnym od pracy, w którym obchodzą pamiątkę powstania swojego kościoła - Święto Reformacji. Przypomina ono o wydarzeniach z 1517 roku, kiedy to augustiański mnich i profesor teologii Marcin Luter przybił do drzwi kościoła zamkowego w Wittenberdze 95 tez przeciwko nadużyciom, związanym ze sprzedażą odpustów. Miały być one podstawą do teologicznej dyskusji. Marcin Luter nie zamierzał zakładać nowego kościoła, stało się jednak inaczej. Podczas świątecznego nabożeństwa śpiewany jest hymn kościoła - pieśń „Warownym grodem jest nasz Bóg”.
- Tego dnia bierzemy udział w nabożeństwie dziękczynnym za dzieło Reformacji i ojców naszej wiary
- mówi ksiądz Michał Walukiewicz, proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Lipnie. - To refleksja nad tym, co te wydarzenia sprzed prawie pięciuset lat znaczą dla nas i czy ówczesne ideały są nadal aktualne. Jesteśmy spadkobiercami tych pięknych myśli i podczas tego święta możemy zastanawiać się, czym jest dziś dla nas tożsamość ewangelicka.

Z kolei 1 listopada to dla ewangelików Dzień Świętych Pańskich, nazywany także dniem Pamiątki Umarłych. Podwójna nazwa wiąże się z dwoma aspektami tego święta. Pierwszy, istniejący w całym chrześcijaństwie od wieków, to dzień wspominania męczenników Kościoła i wszystkich, którzy swoim życiem składali dobre świadectwo o Bogu.

- Kościół luterański nie uznaje kultu świętych, ale osoby, które w wierze odeszły do Pana, stają się dla wierzących autorytetami i przykładami polecanymi do naśladowania - kontynuuje ksiądz Michał Walukiewicz. - Przypominamy więc ich służbę, wiarę i nadzieję.
Drugim znaczeniem jest Dzień Pamiątki Umarłych. Na wielu cmentarzach ewangelickich, także w Lipnie, odprawiane jest nabożeństwo, połączone ze wspomnieniem tych, którzy odeszli. W kościele ewangelickim nie praktykuje się mszy za zmarłych i Dnia Zadusznego, ale luteranie tak samo dekorują groby bliskich kwiatami i palą znicze. To wynika z tradycji i wzajemnego przenikania się wyznań. Jest wspólnym dla chrześcijan symbolem pamięci o tych, którzy odeszli.
- Ten dzień związany jest z modlitwą dziękczynną za tych, którzy byli niegdyś razem z nami, za ich życie, miłość, to co dla nas zrobili - dodaje ksiądz Walukiewicz. - Ale jest to także dzień refleksji nad naszym kruchym i ulotnym życiem. To przypomnienie, że każdy z nas kiedyś stąd odejdzie i stanie przed Bożym obliczem. Każdy wierzący, choć kiedyś umrze, odnajduje swoją nadzieję w Jezusie Chrystusie.

W poniedziałek na placu Dekerta w Lipnie odbyły się uroczystości upamiętniające 74. rocznicę najtragiczniejszego wydarzenia w historii miasta. Wtedy z rąk hitlerowców zginęło dziesięciu lipnowian. Ich rozstrzelanie miało być odwetem za rzekome pobicie gestapowca. Męczeńską śmierć poległych upamiętnia Ściana Śmierci. Do dziś nie wiadomo, dokąd hitlerowcy wywieźli ciała pomordowanych. Hołd pomordowanym oddali przedstawiciele władz samorządowych, placówek oświatowych i zakładów pracy. Modlitwie za poległych przewodniczył ksiądz prałat Henryk Ambroziak. Wartę honorową zaciągnęli uczniowie klasy mundurowej Publicznego Gimnazjum nr 1 im. Noblistów Polskich w Lipnie oraz harcerze z drużyny „Słoneczni” z lipnowskiej „trójki” .

Władysław Falkowski, Józef Szczepański, Kazimierz Rajkowski, Zdzisław Zmysłowski, Franciszek Wenderlich, Kazimierz Jędrzejewski, Władysław Maćkiewicz, Tadeusz Page, Jan Zawadzki i Jan Kupiecki.