Te kobiety mają misję do spełnienia

[break]
Co chcą powiedzieć innym kobiety, które decydują się wziąć udział w wystawie pod hasłem „Jak to się stało, że zapomniałam o swoich piersiach”?
Chcą powiedzieć innym kobietom, że warto się badać i troszczyć o swoje zdrowie. Ta wystawa nie jest autoprezentacją, ale pewnego rodzaju misją do spełnienia. Kobiety przez to, że opowiadają o swoich trudnych doświadczeniach związanych z rakiem, pomagają w ten sposób innym.
Dokładnie 20 lat temu rozpoczęła się ogólnopolska akcja z różową wstążką w tle, która miała uświadomić kobietom, jak ważne są profilaktyczne badania piersi. Dużo się od tego czasu zmieniło?
Wiele się zmieniło, ale jeszcze wiele jest do zrobienia. Wydaje mi się, że teraz powinniśmy zacząć kłaść większy nacisk na edukację w szkołach. Jakiś czas temu na uczelni, na której pracuję, zorganizowaliśmy dla studentek akcję samobadania piersi na fantomach. Okazało się, że te młode dziewczyny wiedzą, że muszą się badać, ale nie wiedzą, jak to zrobić, by wykryć niepokojące zmiany. Dlatego warto je tego nauczyć. Im wcześniej, tym lepiej. To samo dotyczy ich partnerów.
Co konkretnie ma Pani na myśli?
Jest grupa pacjentek chorujących na raka, która mówi o tym, że zmianę w piersi wykrył ich partner. To oznacza, że mężczyźni również powinni wiedzieć, co jest prawidłowe, a co nie, dlatego warto zachęcać ich do udziału w akcjach profilaktycznych. Tak samo my, kobiety, powinnyśmy się troszczyć o swoich partnerów. Wzajemne wsparcie jest istotne nie tylko w walce z rakiem, ale również w profilaktyce. To nie jest problem jednej płci.