Teren po toruńskim Polchemie od 20 lat nieoczyszczony - siarka jest wszędzie. WIOŚ: Nie przekracza standardów

Paweł Mikołajski bywa na terenach po „Polchemie” regularnie na spacerach z dziećmi: - To miejsce w którym możemy polatać sobie latawcami. Ostatnio jednak, gdy dziecko przyniosło mi żółte bryłki, trochę zwątpiłem. To jest siarka, jest tu jej pełno. Nie wiem jak to możliwe, że teren do tej pory nie został oczyszczony. Przecież te chemiczne pozostałości mogą być niebezpieczne.

Toruńskie Zakłady Przemysłu Nieorganicznego „Polchem” powstał w latach 30. XX wieku jako Belgijsko-Polskie Zakłady Chemiczne. Na obrzeżach Torunia podjęto wówczas produkcję kwasu siarkowego i nawozów fosforowych. Po II wojnie światowej  znacjonalizowana fabryka została zmodernizowana i rozbudowana, choć główne obiekty do końca pamiętały jeszcze czasy belgijskich inwestorów. W przeżartych rdzą, częściowo drewnianych halach produkowano kwas siarkowy techniczny i mleczarski, oleum, siarczyny sodu, kwas solny sulfatowy, kwas chlorosulfonowy, hydrosulfit, siarczan cynku oraz inne chemikalia.
Zakład cieszył się (zasłużenie!) opinią jednego z największych toruńskich trucicieli. Żółty pył wydobywający się z kominów osadzał się na drzewach i samochodach. Pszczelarze pomstowali, że w promieniu wielu kilometrów od Polchemu pszczoły nie są w stanie przeżyć.

W 2004 toruńska firma Nesta Bis Jerzego Bańkowskiego zakupiła od likwidatora pozostałości po dawnym Polchemie. Za 48-hektarową działkę przy Szosie Bydgoskiej zapłaciła 7,5 mln. zł. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska uznał. Że resztki po zakładzie nie są odpadami niebezpiecznymi, więc gruz przez lata trafiał do pobliskich gmin do utwardzania dróg. Specjalistyczna firma usuwała chemiczne instalacje, rozbierała budynki i wywiozła tysiące ton stali z zakładu.
Głowny udziałowiec Nesty, Jerzy Bańkowski, zmarł 12 kwietnia. Pierwotnie Bańkowski zapowiadał powstanie w miejscu Polchemu wielu obiektów handlowych (nawet sieci z IKEA). Do tej pory na jego terenach stanęła tylko Castorama oraz stacja benzynowa, zatem ogromna część wielkiej działki pozostaje niezagospodarowana. Teren jest niezabezpieczony, co względu na liczbę pozostałości po Pochemie nie wydaje się bezpieczne. Dziś grunty Nesty służą głównie jako dzikie wysypisko śmieci. Warunkiem sprzedaży była jednak rekultywacja gleb. Tego jednak Nesta do dziś skutecznie nie przeprowadziła. Dlaczego?

Nie przekracza standardów?

Na potrzeby zmian w planie miejscowym w 2015 roku powstało opracowanie dotyczące uwarunkowań środowiskowych. Czytamy w nim: "Możliwe jest występowanie śladowych ilości, kadmu, siarki oraz cynku w glebie. Cały teren został silnie przekształcony, szczególnie po rozbiórce budynków należących do Polchemu. Z informacji z Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska wynika, że nie odnotowano na tym terenie przekroczeń standardów jakości gleb i ziemi". Czyli bryły siarki według inspektorów są normą.

Zwróciliśmy się do WIOŚ o wyniki szczegółowych badań. Nie wiadomo jednak, czy się zachowały, bo okres przechowywania takich danych wynosi 5 lat.

Halina Pomianowska, szefowa wydziału środowiska i ekologii zapewniła nas, że pracownicy jej wydziału zbadają sprawę.