Traktują mnie tam, jak swojaka

Kontynuujemy nasz cykl artykułów prezentujących sylwetki grudziądzkich dzielnicowych. Dziś st. asp. Piotr Ossowski.

Obsługuje on rejony 24 i 25 znajdujące się na terenie gminy Rogóźno.

- Pracę w policji zaczynałem w oddziałach prewencji w Toruniu - mówi st. asp. Piotr Ossowski. - Potem udałem się na szkołę podoficerską do Wrocławia, a po powrocie rozpocząłem służbę w grudziądzkiej komendzie. Przez pierwsze miesiące pracy zapoznawałem się z funkcjonowaniem sekcji ruchu drogowego, wydziału dochodzeniowego, by w końcu objąć funkcję dzielnicowego. Od października 1990 roku aż do dziś obsługuję 24 i 25 rejon dzielnicowy, to jest teren gminy Rogóźno.

Zdaniem asp. Ossowskiego długi staż pracy w jednym miejscu sprzyja lepszemu zaznajomieniu się z problemami mieszkańców. Dzięki temu jako dzielnicowy zna wszystkich i wszyscy znają jego.

- Ludzie traktują mnie jak swojaka - przekonuje Ossowski. - Zresztą i tak mój rejon należy do wyjątkowo spokojnych. Najczęstszymi powodami policyjnych interwencji są tutaj drobne kradzieże, ostatnio głównie przewodów elektrycznych ze szklarni foliowych, a także sporadyczne przypadki przemocy w rodzinie.

<!** reklama>W tym drugim przypadku największym problemem, zdaniem funkcjonariusza, jest przekonanie poszkodowanych, że nie mogą się takim zdarzeniom przeciwstawiać.

- Ludzie na wsi są zamknięci w sobie i trudno do nich trafić, nawet przy użyciu oczywistych argumentów - informuje asp. Ossowski. - Nieraz zdarzało się, że kobiety pokrzywdzone w wyniku rodzinnych kłótni, bały się złożyć zeznania z obawy przed sąsiedzkimi plotkami. W innych przypadkach musiałem godzić zwaśnionych sąsiadów, którzy pokłócili się „o miedzę” podobnie jak w filmie „Sami swoi”.

Jednym z największych problemów, z którymi borykają się funkcjonariusze z rejonu Rogóźna są braki sprzętowe.

- Nasza praca polega w dużej mierze na poruszaniu się samochodem, gdyż trudno byłoby dotrzeć w każde miejsce rejonu na piechotę - informuje dzielnicowy. - Nasz radiowóz to stary polonez, który większość czasu spędza w warsztacie z powodu nadmiernego wyeksploatowania. Brakuje również tak podstawowych przedmiotów jak krótkofalówki.

Mimo licznych niedogodności wiążących się ze służbą dzielnicowego, aspirant Piotr Ossowski nie ma zamiaru zmieniać miejsca pracy.

- Po tylu latach służby nie wyobrażam sobie pracy w innym miejscu - mówi funkcjonariusz. - Znam swój rejon jak własną kieszeń, dzięki czemu praca w charakterze dzielnicowego daje mi wiele satysfakcji.

Prywatnie st. asp. Ossowski jest miłośnikiem wędkarstwa. Jego pasję podzielają także pozostali członkowie rodziny, to jest syn i córka.

- Wędkarstwo to dla mnie najlepszy sposób na zrelaksowanie się po służbie - przekonuje Ossowski. - Cieszę się, że udało mi się zachęcić do niego również moje dzieci. Wspólne wypady nad jezioro to najlepsze lekarstwo na policyjny stres.