Nowy wiek emerytalny w Polsce. Ma zostać wydłużony. Czy będziemy pracować do 67. roku życia? Oto najnowsze propozycje

To był jeden z powodów wyborczej przegranej Platformy Obywatelskiej. W 2013 roku będąca wówczas u władzy PO podniosła wiek przechodzenia na emeryturę.

Po 27 latach stopniowego wprowadzania reformy wszyscy, niezależnie od płci, mieli pracować do 67. roku życia, a nie, jak dotąd, do 60. (kobiety) i 65. (mężczyźni).

Jak tłumaczył ówczesny premier Donald Tusk, to, wobec starzenia się społeczeństwa, konieczność. Inaczej państwa nie będzie stać na wypłacanie emerytur. Decyzja, niepoprzedzona odpowiednimi konsultacjami społecznymi, wywołała sprzeciw wielu środowisk. Dwa lata później z obietnicą przywrócenia niższego wieku emerytalnego na sztandarach wybory wygrało Prawo i Sprawiedliwość.

Z danych ZUS wynika, że od 2017 r. liczba emerytów wzrosła w Polsce o 800 tysięcy. W listopadzie ubiegłego roku było ich ponad 6 mln.

„W 2020 roku pełnoletność osiągnęło w Polsce 353,8 tys. osób, podczas gdy w wiek emerytalny weszło 520 tys. osób. W ciągu najbliższej dekady z polskiego rynku pracy zniknie 1 milion osób, a do 2038 roku 2,3 mln osób. To tak jakby w najbliższych latach wszyscy mieszkańcy Krakowa, Wrocławia, Poznania i Bydgoszczy przestali pracować” - czytamy w ekspertyzie Instytutu Emerytalnego.

Autorzy opracowania, dr Antoni Kolek i Oskar Sobolewski, szacują, że w 2050 roku około 1/3 naszego społeczeństwa będą stanowić osoby w wieku powyżej 65. roku życia, a pracujących będzie znacząco mniej niż tych w okresie przed podjęciem aktywności zawodowej i po jej zakończeniu.

Polska jest jednym z najszybciej starzejących się społeczeństw w Europie. To jest ostatni moment, kiedy powinniśmy rozpocząć przygotowania, by sobie poradzić ze skutkami tego trendu - przestrzegają eksperci.
Ich zdaniem wybór będzie nieunikniony: późniejszy wiek emerytalny albo wyższe daniny od pracujących na utrzymanie emerytów. Inaczej dzisiejsi 30-, 40-latkowie będą otrzymywać emerytury w wysokości mniej więcej 30 procent swoich ostatnich zarobków!

Czy jednak 7 lat po nieudanej próbie zmiany wieku emerytalnego na późniejszy Polacy byliby skłonni tę zmianę zaakceptować?
60. lat dla kobiet i 65. lat dla mężczyzn to możliwość, a nie obowiązek. Po osiągnięciu tego wieku można pozostać na rynku pracy, zwłaszcza, że im dłużej popracujemy, tym nasza emerytura będzie większa. Mimo to obecnie około 60 proc. osób żegna się z pracą zawodową zaraz po 60. czy 65. urodzinach.

O dziwo, z badania przeprowadzonego dla serwisu ciekawe liczby.pl wynika, że:

• 54 procent Polaków wolałaby dalej pracować po osiągnięciu wieku emerytalnego, żeby mieć wyższą emeryturę,
• w ogóle 66 procent pracujących lubi swoją pracę.

Dlaczego więc w niej nie zostajemy i nie popieramy tłumnie opóźnienia wieku emerytalnego?

Może chodzi o poczucie bezpieczeństwa, jakie daje emerytura w przeciwieństwie do niepewnej sytuacji na rynku zatrudnienia? Może należy się przyjrzeć kondycji zdrowotnej 60-latków? Atmosferze w miejscu pracy? Może potrzeba więcej różnorodnych zachęt także dla pracodawców (np. posłanka KO Katarzyna Lubnauer proponowała w jednym z wywiadów obniżenie składek na ZUS przedsiębiorcom zatrudniającym osoby w wieku emerytalnym)?

Ponad 23,6 tys. zł wynosiła jesienią najwyższa ZUS-owska emerytura wypłacana w naszym województwie. Jak informowała wówczas rzeczniczka kujawsko-pomorskiego ZUS Krystyna Michałek, osoba pobierająca tak wysokie świadczenie zapracowała sobie na nie pracując przez 61 lat, do 81. roku życia, i płacąc wysokie składki.

Wypada pogratulować. Ale czy wszyscy daliby radę wziąć przykład z emerytki rekordzistki?