Występy ośmielają dzieci, budują ich poczucie własnej wartości

Przed nami 15 edycja stworzonego przez Panią przeglądu scenicznego dla najmłodszych. To kawał czasu...
[break]
Tak, nie da się ukryć. Wcześniej jednak, zanim wystartował festiwal, razem z koleżankami założyłyśmy szkolny Kabarecik „Smyk”. To była nasza odpowiedź na teatr dla starszych uczniów, który u nas działał. Chciałyśmy dać szansę maluchom. Od tamtej pory przez nasz kabarecik przewinęło się ponad 200 dzieci. Część z nich to już dorośli ludzie, którym mam nadzieję, przydało się doświadczenie sceniczne.
Właśnie, a co dzieciom daje to, że mogą występować przed publicznością?
To pewnie zabrzmi patetycznie, ale my tu je trochę odczarowujemy, ośmielamy. Do naszego teatru może przyjść każdy, nie robimy żadnych castingów. Jeśli uczeń ma wadę wymowy, to przecież nie musi mówić roli. Znajdziemy dla niego coś innego: będzie drzewem czy kwiatkiem. To też ważne dla całości przedstawienia.
Czyli szuka Pani talentu w każdym dziecku?
Tak właśnie sobie założyłam. Nieraz widziałam, jak uczniowie otwierają się na scenie, jak przezwyciężają tremę i jak potem są dumne ze swoich dokonań. Z czasem stają się śmielsze, wierzą w siebie. A z tym przecież łatwiej w życiu.
A jak na to wszystko reagują rodzice?
Bez nich by nas nie było. I nie chodzi tu tylko o pomoc materialną czy zaangażowanie w przygotowanie scenografii czy kostiumów. Rodzice pomagają mi także wtedy, gdy z teatrzykiem ruszamy w miasto. Występują w roli opiekunów, tragarzy, przewożą scenografię. Ważne jest także ich wsparcie merytoryczne podczas prób. Przekonałam się, że są świetnymi recenzentami, wskazują na rzeczy, których ja nie dostrzegam.
Skąd pomysły na spektakle?
Korzystam z gotowych tekstów, często dziecięcej klasyki, które przerabiam na nasze potrzeby. Do tego dochodzi scenografia oraz oprawa muzyczna. Podczas tegorocznego festiwalu pokażemy „Czerwonego Kapturka” w wersji kabaretowej. Impreza odbywa się już podczas kalendarzowej wiosny, więc znajdą się tam także akcenty związane z tym wydarzeniem. Chcę zaznaczyć, że teksty są modyfikowane pod dziecko, tak żeby ono sobie z tym poradziło. To rola ma pasować do małego aktora, a nie odwrotnie.
Formuła festiwalu jest taka, że decyduje dziecięce jury. Dlaczego?
Bo to właśnie dzieci są w tym wszystkim najważniejsze. To one przyznają Kryształowe, Diamentowe i Lodowe Żaby, nasze prestiżowe nagrody. Podczas festiwalu pracuje też profesjonalne, dorosłe jury, które wybiera najlepszą aktorkę oraz aktora.