Z muzyką na co dzień

Rozmowa z AGNIESZKĄ BRZEZIŃSKĄ, dyrektorką Ośrodka Chopinowskiego w Szafarni oraz dyrygentką chóru Portamus Gaudium.

<!** Image 2 align=none alt="Image 190758" >

Czy miłość do muzyki zaszczepili Pani rodzice?

Dokładnie. Sami byli i nadal są muzykami. Tata pracował w Operze Bydgoskiej, a mama uczyła w Szkole Muzycznej. Od dziecka zachęcali mnie i siostrę do gry na instrumentach. Nigdy jednak nie chcieli, abyśmy zawodowo związały się z muzyką. Jak widać, stało się inaczej. Siostra jest pianistką, a ja od pewnego czasu z muzykowania przerzuciłam się na zarządzanie instytucją, ale też związaną z muzyką.<!** reklama>

Jak wyglądały te dziecięce początki?

Proszę sobie wyobrazić maleństwo sadzane przy fortepianie, które ma ćwiczyć, zamiast razem z kolegami i koleżankami biegać po podwórku. Dla każdego malca takie żmudne ćwiczenia są problemem. Moja starsza siostra była bardziej pracowita. Przygodę z muzyką rozpoczynałam przy fortepianie, później uczyłam się gry na skrzypcach, a ostatecznie skończyłem edukację na flecie.

Pierwsze fascynacje muzyczne...

... pojawiły się dość późno. Dopiero w szkole średniej. Odkryłam dla siebie klasycyzm i Josepha Haydna, klasyka wiedeńskiego.

Nie wierzę jednak, że na co dzień słucha Pani takiej muzyki również podczas jazdy samochodem.

W aucie zazwyczaj włączam RMF FM Classic. Lubię oczywiście muzykę z pogranicza popu. Szczególnie z lat 80., a także utwory z okresu międzywojennego. Mieliśmy wówczas wiele melodyjnych szlagierów, które uwielbiam nie tylko słuchać, ale także nucić. To może śmiesznie zabrzmi, ale takie piosenki jak chociażby „Ada to nie wypada” nigdy mi się chyba nie znudzą.

Śpiewa Pani podczas jazdy samochodem?

Oczywiście! Nie wyobrażam sobie życia bez muzyki.

Fryderyk Chopin nie jest idolem młodzieży. Jaki ma Pani klucz do tego, aby przekonać nastolatków, że warto zagłębić się dziś w jego muzykę?

Różne są sposoby. Przedszkolaki potrafią oczarować się każdą muzyką graną na żywo. Trudniej jest z dotarciem do gimnazjalistów, którzy mają już wyrobiony swój styl muzyczny.

Co wtedy?

Najlepiej zaprezentować muzykę Chopina w wykonaniu jego rówieśnika. To zawsze robi wrażenie. Mam jednak świadomość tego, że zaledwie jeden na dziesięciu sięgnie później po taką muzykę na co dzień.