Zdarzyło się... 17-23 sierpnia 1953 roku

O stałym zawodowym zespole teatralnym myślano w Grudziądzu już na początku lat 50. Władze miasta zdawały sobie sprawę, że fakt taki nobilitowałby Grudziądz na kulturalnej mapie Polski.

Jednak wszelkie zabiegi w tym kierunku rozbijały się w Centralnym Zarządzie Teatrów, Oper i Filharmonii w Warszawie o kwestie finansowe, a przychylne załatwienie odwlekano na dalszą, nieokreśloną przyszłość. Szansa osadzenia w Teatrze Miejskim zawodowych artystów zarysowała się w 1953 r.

Sukces operetki

O tym, że publiczność Grudziądza uwielbia widowiska muzyczne i szczelnie zapełnia salę teatru na każdej tego rodzaju imprezie, wiedziano od dawna. Ale sukces objazdowego Warszawskiego Zespołu Operetkowego z „Krainą uśmiechu” Franza Lehara przerósł wszelkie prognozy. Przewidziane na 17 i 18 sierpnia występy z powodu ogromnego zainteresowania przedłużono jeszcze o 5 dni, do 23 sierpnia 1953 r. włącznie.

<!** reklama>W barwnym tym widowisku wystąpili Felicja Daniszewska, Lucyna Drzewiecka, Maria Walewska, Elżbieta Zakrzewska, Józef Bogdanowicz, Edward Czajkowski, Jan Dębski, Antoni Krajewski, Tadeusz Olszewski, Feliks Szczepański, Mieczysław Walewski, Witold Łuczyński i Zdzisław Żadeyko, który też kierował zespołem baletowym. Jego solistami byli Irena Pieńkowska i Władysław Moran.

Orkiestrą dyrygował J. Dobrzyński, dekoracje przygotowali E. Grajewski i W. Hawryłkiewicz zaś całość wyreżyserował W. Zdzitowiecki.

W listopadzie 1953 r. agencja Artos po raz drugi sprowadziła do Grudziądza ten sam zespół z tym samym programem – operetką Lehara „Kraina uśmiechu” (18 i 19 listopada 1953 r.). Zgodnie z oczekiwaniami i ta wizyta operetki zakończyła się sukcesem. Władze miasta w porozumieniu z kierownictwem operetki bardzo energicznie przystąpiły do pertraktacji celem osadzenia tego zespołu na stałe w Grudziądzu.

O zaawansowaniu całego przedsięwzięcia najlepiej poświadczy sprawozdanie z działalności Oddziału Kultury za III kwartał 1953 r.

Miał być teatr muzyczny

Czytamy tam m. in. : „Komisja Oświaty i Kultury wystąpiła z wnioskiem w przedmiocie czynienia starań o stały zespół teatralny dla naszego miasta.

Wniosek ten został rozpracowany, a obecnie znajduje się w Ministerstwie Kultury i Sztuki, wyczekując na ostateczną decyzję Ministerstwa. W Grudziądzu może bowiem powstać teatr muzyczny, gdyż koncepcja jest zgodna z planem perspektywicznym Ministerstwa, które przewiduje powstanie teatru muzycznego w Grudziądzu w roku 1956. Na ewentualną działalność wcześniejszą zespołu muzycznego może Ministerstwo zezwolić z jednoczesnym przyznaniem subwencji, koniecznej na utrzymanie i wyposażenie zespołu. Ostateczna decyzja w tej materii nastąpi po powrocie Ministra Sokorskiego z delegacji do Chin.

Dla poparcia słusznych postulatów naszej klasy robotniczej, wyjedzie w połowie października b.r. delegacja (...) do Komitetu Centralnego PZPR i Ministerstwa Kultury i Sztuki. Warszawski zespół operetkowy (...) złożył już swoją kostiumerię i dekoracje w tutejszym teatrze, oczekując pomyślnego załatwienia sprawy”.

Skończyło się na Bydgoszczy

Sprawę załatwiono, lecz, jak się okazało, niezupełnie po myśli zainteresowanych teatrem miejscowych środowisk muzycznych: na początku 1954 roku dotarła do Grudziądza wiadomość o decyzji lokującej w gmachu teatru zespół Pomorskiego Teatru Młodego Widza z Bydgoszczy.