Żegnamy Witolda Tokarskiego. Toruńskiego aktora, człowieka wielkiej pasji i wielu talentów [Zdjęcia]

- Do Torunia trafiłem 1 października 1959 roku, dzięki dyrektorowi Hugonowi Morycińskiemu. Jestem tu do dziś, mam już nawet afisz na świętego Jerzego: Witold Tokarski - aktor. Data urodzenia jest, tylko drugą trzeba dopisać...
Z typowym sobie poczuciem humoru Witold Tokarski mówił o tym we wrześniu ubiegłego roku. Pan Witold, kopalnia anegdot z różnych scen kraju, wspominał wtedy swojego niedawno zmarłego kolegę z ogólniaka - Wiesława Gołasa. Rozmowa była długa, ciekawa, jak zresztą każda. W tle pojawili się również znajomi z akademii teatralnej - Ryszard Kotys czy Witold Pyrkosz. Teraz panowie pewnie stoją na scenie niebieskiej przed inną publicznością, a na pomniku na cmentarzu św. Jerzego pojawi się brakująca data. Witold Tokarski zmarł 19 marca 2022 roku.

Jego przygoda ze sceną zaczęła się w rodzinnych Kielcach. Tu stawiał pierwsze kroki amatorskie, tu również po studiach debiutował. Do Torunia trafił ponad 60 lat temu.

- Nie zapomnę mojej pierwszej premiery na toruńskiej scenie w "Romeo i Julii" w reżyserii Tadeusza Kozłowskiego i scenografii Stanisława Bąkowskiego - wspominał Witold Tokarski na łamach Albumu rodzinnego "Nowości" w 2008 roku. - To premierowe przedstawienie z 1 stycznia 1960 roku utkwiło w mojej pamięci nie tylko ze względu na piękną Julię graną przez Basię Nakielską, ale też dlatego, że podczas spektaklu puściły "szprajsy" podtrzymujące dekorację. Do końca aktu swoimi plecami podtrzymywali ścianę Aleksander Matracki, Franciszek Domański i Józef Goga. W tej nowej roli byli tak świetni, że nikt z aktorów ani publiczności nie zorientował się, że cała dekoracja groziła zawaleniem.

Od czasów Romea Witold Tokarski stał się naczelnym amantem toruńskiej sceny.

- Doskonale się do tego nadawał, był szalenie przystojny, miał wdzięk, prezencję i wspaniały głos - wspomina Jadwiga Oleradzka.
Głos zresztą stał się legendarny. Witold Tokarski, nawet jeśli na scenie mówił szeptem, był słyszany w ostatnich miejscach na najwyższym balkonie.

- Żywot amanta jest krótki, jednak Witek, mając raptem nieco ponad 30 lat, całkowicie zmienił swoje emploi - dodaje Jadwiga Oleradzka. - Zagrał m.in. wielkiego księcia Konstantego w "Kordianie" i króla Klaudiusza w "Hamlecie", w ogóle stał się jednym z najwybitniejszych aktorów toruńskiej sceny. Ogromnie mi żal, że odszedł. Miał wielki talent. Był to aktor, dla którego chodziło się do teatru.

Pan Witold był człowiekiem wielu pasji, więc doskonale znali go również ci, którzy do teatru raczej nie zaglądali. Trudno sobie będzie wyobrazić bez niego jarmarki Katarzyńskie. Był zapalonym kolekcjonerem i wielkim znawcą odznaczeń. Swoją wiedzą i doświadczeniem bardzo chętnie się dzielił.

- Ponad dekadę temu mieliśmy okazję spotkać się w Rozgłośni UMK, Radio Sfera, w której pan Witold prowadził nieodpłatnie zajęcia dla lektorów, reporterów i prezenterów - wspomina Marcin Centkowski. - Byliśmy sąsiadami. Pan Witold mieszkał przy ul. Gagarina, a radio działa w DS nr 8. Przeważnie w środowe wieczory ćwiczyliśmy poprawną wymowę, dzięki przygotowanym zestawom. Czasami były to ćwiczenia rejestrowane, aby usłyszeć poprawne i błędne "naczytania". Do tej pory pamiętam część przykładowych ćwiczeń "miecz siekł-deszcz ściekł, jak z bicza trzasł". Tutaj chyba chodziło o poprawność domykania końcówek wyrazów. Pan Witold przeważnie ze spokojem, kulturą wyjaśniał błędy i wskazywał poprawną formę. Wiem, że część osób z obawą podchodziła do spotkania z nim.

Witold Tokarski spocznie w piątek o godz. 13 na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu. Kondukt ruszy sprzed wejścia przy ul. Gałczyńskiego.