Pogodowy zawrót głowy

Problem wpływu pogody na samopoczucie człowieka nie jest, jak wielu sądzi, odkryciem ani problemem współczesnych. Z meteoropatią świat boryka się od zarania dziejów.

<!** Image 2 align=right alt="Image 8905" >Gdyby ludzie pierwotni nie ulegli fascynacji polowania na mamuty, być może na jakimś malowidle ściennym znalazłoby się miejsce na przekaz o wpływie pogody na odzianych w skóry praprzodków. W średniowieczu często mylono pogodowe bóle głowy z migrenami, a na wszystko najlepszym lekarstwem było upuszczanie krwi.

Problem niedzisiejszy

Blisko dwa tysiące lat temu wpływem pogody na stan zdrowia zajmował się Hipokrates, uznawany za ojca medycyny. W jego dziełach znaleźć można niezwykle interesującą informację, że „...należy rozważać skutki, które może wywierać każda z pór roku; pory roku nie są bowiem jednakowe, lecz różnią się znacznie zarówno same w sobie, jak i w swoich przemianach... wraz z porami roku choroby ludzi zmieniają się...”. Po tym wielkim myślicielu na wiele wieków oficjalna nauka zapomniała o ścisłym związku człowieka z otaczającym go światem. Przełom w tej dziedzinie nastąpił dopiero w XIX wieku za sprawą niemieckiego przyrodnika Aleksandra von Humboldt, który jak na pioniera przystało sformułował pierwszą definicję bioklimatu, określając go jako „zespół czynników atmosferycznych, które działają pobudzająco na receptory zmysłowe człowieka”.

Przez długie wieki problem był lekceważony, albo delikatniej mówiąc niedoceniany. W chwili obecnej sprawa stała się tak poważna, że w wielu miejscach znaleźć można informacje o meteoropatii, jako chorobie cywilizacyjnej, a część specjalistów określana jest mianem lekarzy-meteorologów.

Nie pij! Biegaj

Meteoropaci bardzo łatwo mogą popaść w nałogi. Mechanizm jest prosty. Wielu osobom, które czują ucisk nieboskłonu na głowę pomaga najczęściej filiżanka kawy, kieliszek koniaku albo nawet papieros, choć ten ostatni jest oczywiście polityczną niepoprawnością. Im więcej dni, w których organizm wymaga wsparcia sprawdzonym sposobem na poprawę nastroju i sił witalnych, tym droga do popadnięcia w nałóg krótsza. Krótko mówiąc ten rodzaj wspierania organizmu, choć miły, najzdrowszy nie jest.

Specjaliści doradzają, by zamiast używek powędrować trochę, pobiegać, pojeździć rowerem, albo nawet koniem - i nie jest to rozrywka dla leniwych, bo jazda konna jest jazdą męczącą. W katalogu porad znaleźć można również propozycję unikania czynników ryzyka, które oznaczają dodatkową pracę dla i tak już zmęczonego organizmu - co dla meteoropatów, jak i niemeteoropatów, jest propozycją wielce kuszącą.

A może to wyładowanie?

Jako najczęstszy powód złego samopoczucia, którego najpowszechniejszym objawem jest ból głowy, podawany jest gwałtowny spadek ciśnienia atmosferycznego. Jednak jak to w nieustannie rozwijającej się nauce bywa powstają kolejne teorie. Jedna z nich mówi o impulsach elektromagnetycznych, które powstają np. podczas wyładowań elektrycznych w trakcie burz. Przemieszczają się one nawet o tysiące kilometrów, przenikają budynki jak i ludzkie ciało. Dlatego mogą wywoływać bóle głowy nawet, jeśli na jakimś obszarze nie występują burze.

Jeden z bardzo rozpowszechnionych poza granicami Rzeczpospolitej dowcipów o jej mieszkańcach, dotyczy narodowego braku odporności na wpływy aury. Rzecz o tym, że Polak wyglądając przez okno, na podstawie zachmurzenia jest w stanie ocenić jak będzie się czuł. Jak w każdym dowcipie, tak i w przytaczanym, jest sporo prawdy. Tyle, że dotyczy ona całego gatunku ludzkiego.